Birini durmaksızın düşünmek, kimi zaman sadece hoşlanmakla açıklanamayacak kadar derin ve karmaşık bir durum. Zihninizin sürekli aynı kişiye dönmesi, duygusal bağın yoğunluğu kadar, beynin düşünce döngüleri, belirsizlik ve psikolojik mekanizmalarla da ilgili. Bu süreç farkında olmadan hem zihinsel hem de fizyolojik tepkilerinizi etkileyebilir ve bazen aşk ile takıntı arasındaki ince çizgide sizi tutabilir. Peki, psikolojik araştırmalar bu durumu nasıl açıklıyor?
Aslında bunun bazı psikolojik temelleri var.
Nasıl mı? Hemen anlatalım!
Sürekli düşünmenin en temel psikolojik mekanizmalarından biri “perseveratif biliş”tir. Bu kavram, zihnin geçmiş olaylara (ruminasyon) veya gelecekte olabilecek durumlara (kaygı) takılıp kalmasını ifade eder. Bu süreç yalnızca zihinsel değil, fizyolojik etkiler de yaratır. Kalp atışını hızlandırır, stres hormonlarını (kortizol) artırır ve uyku düzenini bozabilir. Araştırmalar, uzun süreli perseveratif bilişin kardiyovasküler sağlık üzerinde olumsuz etkiler yaratabileceğini göstermektedir.
Bazı durumlarda, sürekli birini düşünmek obsesif boyuta ulaşabilir. Daniel Wegner’ın İronik Süreç Teorisi’ne göre, bir düşünceyi bastırmaya çalışmak tam tersi etki yaratır. “Onu düşünmemeliyim” dediğiniz anda zihniniz o düşünceye daha sık döner. Bu mekanizma özellikle zihinsel kaynaklar sınırlı olduğunda ve stresli durumlarda güçlenir.
Romantik bağlamda ise “limerence” adı verilen bir durum öne çıkar. Psikolog Dorothy Tennov tarafından tanımlanan limerence, kişinin karşı tarafa karşı yoğun ve takıntılı bir bağlılık hissetmesi, sürekli onu düşünmesi ve idealize etmesi halidir. Bu süreç genellikle belirsizlik ve karşılıklı duyguların çözülmemesiyle beslenir. Limerence, dopaminle ilişkilendirilen bir “ödül döngüsü” ile zihinsel olarak kişiyi o kişiye sürekli döndürür.
Sürekli düşünmenin altında beynin ödül sistemi de vardır. Dopamin ve oksitosin gibi nörotransmitterler, kişiyi belirli birine odaklanmaya iter ve bu, psikolojik olarak takıntılı düşüncelere zemin hazırlar. Araştırmalar, romantik ilgi ve takıntılı düşünce süreçlerinde prefrontal korteks ile limbik sistemin etkileşiminin önemli rol oynadığını göstermektedir.
onu düşünüyorsun çünkü o da seni düşünüyor olayı yok mu yani, astrolog/tarotolog ve bilimum tantrik heptirikler tarafından tufaya mı geldik 😱😱🥺
Pek bilim kasmaya gerek yok. Birini sürekli düşünüyorsan onu düşünmeye doyamıyorsun demektir. Onun varlığında kendinden parçalar görüyorsun demektir. İnsan tüm parçaları bir arada olsun ister, öyle huzur bulur.
Bastırdığın tüm duygular bir gün mutlaka ortaya çıkar...