Hayatımızda yanımızda kim olursa olsun, en sevdiğimiz insanlardan dahi bahsediyor olsak bazen 'çok kötü' hissedebiliyoruz. Bir davranış, bir farkındalık, yalnızlık, duyduğumuz sözler... Yani saymaya gerek bile yok. Twitter'da 'aşırı kötü hissettiren bi olay' paylaşımına gelen yorumlar uzun uzun duvara bakmamıza sebep oldu.
Fiziksel olarak olan ama en ufak acınızda, sevincinizde herhangi bişey hissettiğinizde yanınızda kalben/ruhen gerçekten kimseyi görememek, hissetmemek.. Çaresizlik, kimsenin seni anlamaması,ait olmadığın bir hayatın içinde sıkışıp kalmak en kötüsü..
herşeyi başarabilmek,yaşamak,herşeyin üstesinden gelebilmek. ama bazen başının okşanmasını istemek,ve kimseyi bulamamak
bazen o kadar canım sıkılıyor o kadar bunalıyorum ki telefonu elime alıyorum rehbere bakıyorum arayıp konuşacak korkmadan güvenle içini dökecek hiç kimse yok bu o kadar acı ki çünkü beni gerçekten sevenler öldüler