Zaman geçtikçe bir şeylere katlanmak zorlaşıyor... Yaşımız da ilerledikçe artık aşık olamayacakmışız gibi hissediyoruz. Her şey gözümüzde büyüyor...
Zaman geçtikçe bir şeylere katlanmak zorlaşıyor... Yaşımız da ilerledikçe artık aşık olamayacakmışız gibi hissediyoruz. Her şey gözümüzde büyüyor...
Fark ettiğinde bir yandan da bu duyguları özlediğini hatırlıyorsun. Bir insanın güzelliğinden çok, aklına zekasına hayata bakışına düşüncelerine daha çok önem verdiğini, tamamlayıcı ayırt edici özelliğin bu olması gerektiğini anlıyorsun. Zaten aşık olduğunda güzellik kavramı onda son bulur. Ama duygular narsistse o zekanın içinde boğulmakta var.
Üreme içgüdüsünün devreye girmesiyle vücudunuz sizi bazı şeyleri yapmaya zorlayabilir. Buna aşık olmak da dahil. O evreyi atlattıktan sonra aşık olmanız elbette ki daha zorlaşacak çünkü içgüdülerinizi nasıl kontrol altında tutacağınızı ister istemez öğreneceksiniz. Bazı duyguları çok abartıyosunuz. Bugüne kadar aşık olup da mutlu olan sonu hüsran ve pişmanlık olmayan bi kişiye bile rastlamadım. Demek ki bu akıllıca bi iş değil. O zaman ne yapıyoruuuz aşık olmuyoruuuuz. Neymiş, bacak aramızın yönlendirmesiyle bi takım işlere girişmiyoruuuz. Napıyoruz çocuklar, tekrar edin bakıyım.
20 yaşındayım ama yukarıdaki gibi hissediyorum ve öyle aham şahım bir ilişki de yaşayamadım. epey kötü hissettiriyor