Artık bunu birinin tartışması gerekiyor. Yücelttiğimiz tiyatro sanatı bir balon mu?
Artık bunu birinin tartışması gerekiyor. Yücelttiğimiz tiyatro sanatı bir balon mu?
Sadece zihinlerde gezinen bir tartışmanın iki tarafına da söz vermek için bir çabamız olacak. Bir yanda severek izlediğimiz, hayatın en kıymetli detaylarını bizimle buluşturan tiyatronun önemli olduğunu vurgulayan çok büyük bir kesim var. Öyle ki bu kesimde tiyatroyu hemen hemen hiç izlememiş olsa bile onun ulviliğine dair değişmez bir tavır var. Öte yanda ise tiyatronun abartıldığını düşünen görüş...
Gelin, iki görüşü de önyargısız tartışalım, kararı birlikte verelim.
Peki izlemiyor olsak bile tiyatroyu neden övüyoruz? Tartışmayı burada başlattığımız vakit sonuç almamız kolaylaşacak. Bu övgünün köklerine indiğimiz zaman bunun yüzlerce, belki binlerce yıl öncesinden gelen bir yaklaşımla karşı karşıyayız, yani modern insanın kaygılarından ibaret değil her şey.
Ya da kısıtlı iletişim olanaklarını göz önünde bulundurursak eğlence, hüzün yahut coşkun hisler nasıl bünyemizde yer bulabilirdi? Tiyatro burada devreye giriyordu. Bunların daha fazla kişiye yayılmasına vesile oluyordu, o yüzden de etkiliydi.
Makyaj videolarından bahsetmiyoruz, örneğin bir Barış Özcan videosu milyonlarca kişiye etkili bir biçimde bilgiyi sunarken 100 kişinin izleyebileceği, haftalarca emek gerektiren bir oyunun daha kıymetli olduğuna nasıl inanıyoruz? Romantizm burada devreye giriyor ve geçmişten gelen 'tiyatro önemlidir, önemli olmalıdır' tezini güçlendiriyor.
Artık VR teknolojisi hayatımızda, ilgimizi çekebilecek onlarca yeni teknoloji, medya aygıtı yanıbaşımızda. Onlar bile eskimeye devam ediyor ama değişen zihni yakalamak kolay değil. Sinemanın bile eskidiğine dair tezler varken tiyatrodaki ısrarımızı oturup düşünmek gerekiyor.
Sohbet ederken kaç kişi cümlesine 'Gerçek şu ki...' diyerek başlıyor? Tiyatroda gerçekleşen her şey farklı bir kültür evreninde ve biz bu evrenin bir parçası olamıyoruz. Çünkü kanlı canlı insanlar bize tanıdık gelmeyen, yapay bir atmosfer yaratıyorlar.
Tiyatronun övgüsünün yersizliğini tartışmaya açan görüş işte bunları vurguluyor.
Tabii ki iyi bir tiyatro oyunu!
Kötü sinema filmleri sinemanın karakterini bozmuyor ve 'sinema kötüdür' dememize sebep olmuyorsa iyi olmayan tiyatro oyunları da tiyatronun karakterinin eleştirilmesine neden olmamalı. Çünkü iyi bir tiyatro oyunu izlemiş herkes bilir ki o oyun hayatınızda aradığınız anlamı size getirebilir, kanlı canlı, iyi bir sanatçının hayata dair savuracağı bir tirat sizin başucunuzda yer edinebilir.
Sinema, televizyon ve diğer yeni medya araçları tiyatronun yerini sadece teknolojik sebeplerle dolduramaz. Teknolojik olanın geçiciliği, sürekli yerine yenilerinin gelme olasılığı köklü bir kültür kurmayı bile imkansız hale getirebilir. Tiyatronun ölümsüzlüğü de işte burada ortaya çıkıyor, binlerce yıldır etkisini yitirmemesi birilerinin onu 'övmesinden' ziyade onun köklerinin sağlamlığından geliyor.
Bizim tarafımız tiyatrodan yana. Peki, siz bu tartışmanın neresindesiniz? Yorumlarda biz de size katılalım!
Ciddi ciddi youtube ve tiyatro kelimelerini aynı cümlede mi kullanmış? Tiyatro binlerce yıllık geçmişi olan bir sanat. Bir saatlik bir gösteriye bile aylarca çalışan insanların emeği var .Tiyatro milyon dolarlık bütçeli filmlere kafa tutarken youtube ne alaka?
youtube ile tiyatroyu karşılaştıramazsın ki? Nasıl bir benzerlikleri var? Videoların daha fazla kişiye ulaşması onu iyi bir şey mi yapar? Başarı kriteri bu mu? Türkiye'nin yakın zamanda kaldırılmadan önce en çok izlenen videosu buna en iyi örnek olsa gerek. Sinema neden değer kaybetmiyor? Teknoloji son 20 yılda bu kadar ilerlemişken sinema seyirci rekorları da bu dönem sürekli kırıldı. VR gözlük ile izlemekte sinema olabilir sadece teknoloji eklenmiş olur. Ama bunun bilgisayarda oturup youtube dan bir video izlemek ile kıyaslamak çok saçma. 5 yaşında bir çocuğa bir video izletsen de orada, tiyatroda alacağı o heyecan ve kahkahaları bulamazsın. İnsanların sahnede olmasıyla sanal ortamda olması arasında çok fark var. Tiyatro bir gün yok olabilir ama bunun nedeni daha iyisi olduğu için değil, insanoğlunun iyi şeyleri kaybetme gibi huyları olduğundandır. Ayrıca binlerce yıldır ilkel olmayan tiyatro bugün mü ilkel oldu?
"Ben tiyatroya gitmiyorum ya" dedikten sonra arkadaşlarının yargılayıcı bakışlarına ve sözlerine maruz kalan editörümüz, arkadaşlarına kendini savunmak için kurduğu cümleleri içerik haline getirerek sıvama işlemini tamamlamıştır.