Sanat deyince akla medeniyet gelir. Etrafımızda gördüğümüz binalar hem hayatımız kolaylaştıran hem de kültürün sanatsal bir ifadesidir. Mimarlar, içinde bulunduğumuz medeniyeti sadece yaşatmakla kalmaz, aynı zamanda da güzelleştirir. Biz de bu içeriğimizde eserleriyle sanata yön vermiş dünyaca ünlü mimarları listeledik. Detaylar içeriğin devamında! 👇
Her ne kadar resim yeteneğiyle tanısak da Michelangelo aynı zamanda yetenekli bir mimardı. Klasik tarzlardan sıyrılmış ve geleneksel beklentilere meydan okuyan kişilikler arasındaydı. 1523 yılında Michelangelo manastırın üstüne iki katlı bir kütüphane tasarlaması için görevlendirildi.
Örneğin, geleneksel olarak kullanılan elementleri sadece süsleme olarak kullandı. Michelangelo'nun mimariye en ünlü katkısı muhtemelen Vatikan Aziz Petrus Bazilikasının kubbesidir. Dünyanın en tanınmış simge yapılarından biri olarak duruyor. Fakat Michelangelo, erken öldüğü için kubbenin mimarisini tamamlayamadı.
Mimar Sinan, 16. yüzyılda çoğunlukla cami, saray, okul ve birçok binanın tasarımının yanında üç yüzden fazla yapının tasarımına öncülük etti, ayrıca Osmanlı İmparatorluğu'nda hem siyasi gücün hem de İslam inancının önemli bir sembolü olan kubbeli caminin tasarımını da mükemmelleştirdi.
Yeniçeri Kolordusuna alındıktan sonra topçu şefliğine yükseldi, ilk olarak tahkimatlar ve köprüler tasarlayarak mimarideki yeteneğini sergiledi. 1538 yılında İmparatorluk Mimarları Şefi oldu ve camiler inşa etmeye başladı.
Halkın içinde biri olmasına rağmen Mısır'ın üçüncü Hanedanlığından Firavun Djoser'ın baş mimarı olarak görevlendirildi ve her şeyin yanı sıra tarihteki ilk mimarlardan olduğu bilinmektedir.
Öncesinde piramitler kil ve tuğladan yapılmış olsa da Imhotep taş bloklar kullandı ve dış kısımları kireçtaşı ile kapladı. Imhotep'in bu tasarımı sonraki mezar yapılarını da etkiledi ve Giza'nın Büyük Piramidi gibi yapılara da ilham verdi.
Wren, zamanının çok ama çok ilerisinde bir mimardı. Oxford'da astronomi profesörü olmasının yanında mimariye olan ilgisi de bir hayli fazlaydı. 1660'larda Oxford'daki Sheldon Tiyatrosunu tasarlamak üzere görevlendirildi ve barok mimarisini incelemek için Paris'i ziyaret etti.
Wren tarafından tasarlanan diğer binalar arasında Royal Naval College, Greenwich Hastanesi ve Hampton Court Sarayının cephesi de vardı.
1871 yılında Chicago'da çıkan bir yangından sonra Sullivan, mimari alanda yıkılan binaları kullanarak birçok yapıya imza attı. Daha küçük yaşlardayken Frank Furness ve William Le Baron Jenny'nin ofislerinde de çalıştı. 1881 yılında Dankmar Adler'ın firmasına ortak olduğunda daha 24 yaşındaydı.
Jenney gibi diğer mimarlar, daha uzun yapılar inşa etmek için çelik kullanmaya başlayınca 'gökdelen' kavramı ortaya çıktı. Sullivan, yeniliklere açık olduğu için bunu gökdelen inşalarına da yansıttı ve bu nedenle kendisi 'Gökdelenlerin Babası' olarak biliniyor.
Le Corbusier, aşırı derecede yapısal özellik taşımayan süslemeleri reddederek işlevciliği benimsedi ve yapılarında genellikle modern beton ve çelik malzemeleri tercih etti. Özellikle ev tasarımlarıyla ön plana çıkan Corbusier, mimarlık tarzının gelişiminde de büyük bir rol oynadı.
Binalarını sütunlara yerleştirdi ve bunun sebebinin kısmen hijyenik bir yaşam tarzı için elverişli olduğuna inanmasıydı. Ve son olarak, bina tasarımları bahçeleri de içine alan düz çatılar içeriyordu.
İspanyol mimar Antoni Gaudi, kendine özgü bir stil geliştirdi. 1852'de İspanya'nın Katalonya bölgesinde doğan Gaudi, ilhamını doğadan, Tanrı'nın yaratımından alarak Tanrı'yı yüceltebileceğine inanan bir Katolik'ti.
Barselona'daki Sagrada Familia Katedrali en ünlü eseri olarak bilinir. Bununla birlikte, katedral 1926'da hayatını kaybetmesine rağmen bitmemişti ve çalışmalar devam etmesine rağmen katedral bugüne kadar hala bitmemiş olarak kaldı.
1886'da Almanya'da dünyaya gelen Ludwig Mies van der Rohe, 19. yüzyılın daha süslü, geleneksel stillerinden 20. yüzyılın şık, minimalist tarzlarına geçiş yapan modern mimardan biriydi.
Amerika Birleşik Devletleri'ndeyken Mies, New York'taki Seagram Binası ve Chicago'daki Lake Shore Drive daireleri de dahil olmak üzere birçok tanınmış gökdelen tasarladı. Sanayi Çağını bina tasarımlarında yansıtmaya çalışırken sık sık karşılaştığımız çeliklere de yer verdi.
1917'de Çin'de dünyaya gelen Ieoh Ming Pei, 1930'larda mimarlık okumak için Amerika Birleşik Devletleri'ne geldi. Ancak mezun olduğunda, II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesi nedeniyle Çin'e geri dönemedi. Bunun yerine, Amerika Birleşik Devletleri'nde kaldı ve 1954'te oranın vatandaş oldu.
1960'larda Pei, John F. Kennedy Uluslararası Havaalanı'ndaki terminali tasarlaması için seçildi ve 1974'te Washington, D.C.'deki Ulusal Sanat Galerisi Doğu Binasını tasarladığında uluslararası bir ün kazandı. Ayrıca kendisi 1989 yılında inşa edilen Paris'teki Louvre Müzesi'nin avlusundaki cam piramit yapısıyla da tanınır.
Foster, 1935 yılında İngiltere'nin Manchester kentinde doğdu ve Manchester Üniversitesi ve Yale Üniversitesi'nde mimarlık alanında yüksek lisans derecesi aldı. 1967'de Foster + Partners firmasını kurmadan önce Richard ve Su Rogers ile birlikte kurdukları Team 4 firmasında eşi Wendy Foster ile çalıştı.
Ancak Londra'ya gelen ziyaretçiler, Foster'ın British Museum'un Büyük Mahkemesi, Milenyum Köprüsü, Londra Belediye Binası ve Gherkin gibi yerel projelerine de tanıklık edebilirler.
Japon mimar Arata Isozaki, 1931 yılında Kyushu'da doğdu. II. Dünya Savaşı sırasında gördüğü yıkımlardan etkilendi ve Tokyo Üniversitesi'nde hasarlı şehirleri yeniden inşa etmekle için mimarlık okudu.
Sonraki birkaç on yıl boyunca, Isozaki'nin uluslararası projeleri arasında Barselona'daki Palau Sant Jordi; Orlando, Florida'daki Team Disney Binası; Doha'daki Katar Ulusal Kongre Merkezi; Çin'deki Şanghay Senfoni Salonu ve daha fazlası vardı.
1910 yılında Finlandiya'nın Kirkkonummi kentinde mimar Eliel Saarinen ve heykeltıraş Loja Gesellius'un oğlu olarak dünyaya gelen Saarinen, Paris'te heykeltıraşlık ardından Yale Üniversitesi'nde mimarlık eğitimi aldı. Cranbrook Sanat Akademisinde ders verdi, Charles ve Ray Eames gibi isimlerle iş birliği yaptı ve II. Dünya Savaşı sırasında Stratejik Hizmetler Ofisi (OSS) ile çalıştı.
Saarinen, Knoll için Rahim sandalyesi ve Lale masası gibi mobilyalar tasarlama çalışmalarına ek olarak, St. Louis'deki Gateway Arch ve ilk solo projesi olan Warren, Michigan'daki General Motors Teknik Merkezi gibi ikonik yapılara da öncülük etmiştir.
Fiziğe meydan okuyan şekillere sahip projeleriyle tanınan mimar Zaha Hadid, 1977'de Londra'daki Architectural Association'dan (AA) Diploma Ödülü'nü kazanmadan önce matematik öğrencisiydi. 1950'de Irak'taki refah ve modernleşme döneminde Bağdat'ta doğdu ve 11 yaşına kadar mimar olmak istiyordu. AA diplomasını aldıktan sonra Hadid, Hollanda'nın Rotterdam kentindeki Metropolitan Mimarlık Ofisine (OMA) ortak oldu ve ardından 1980 yılında Londra'da kurulan Zaha Hadid Architects firmasını kurdu.
Mimariye katkılarından dolayı Hadid, 2004 yılında Pritzker'i kazandı ve bunu yapan ilk kadın mimar oldu. Henüz 65 yaşındayken, 2016 yılında öldü.
1929'da Kanada'da doğan ve genç yaşlarında Amerika Birleşik Devletleri'ne taşınan Frank Gehry, postmodern mimari tarzlarında önde gelen bir mimar haline geldi. Uluslararası tarzın katı, faydacı eğilimlerinin aksine Gehry, düzensiz formları ve radikal, etkileyici şekilleri araştırdı.
1960'larda ve 1970'lerde, oluklu mukavvadan yapılmış mobilya serisinin aniden popüler hale gelmesiyle dikkatleri üzerine çekmeye başladı. 1990'lı yıllara gelindiğinde tarzını geliştirdi ve organik, dalgalı, serbest akışlı yapılar tasarlayarak bu alanda ün kazandı.
1966 yılında Tanzanya'nın Darüsselam kentinde doğan Sir David Adjaye, diplomat babasının kariyeri nedeniyle gençliğinde birçok kültür ve mimari tarza maruz kaldı. Sonrasında Londra'ya yerleşen mimar, South Bank Üniversitesi ve Royal College of Art'tan dereceler aldı. 54 Afrika şehrini belgeledi ve görüntüleri Adjaye Africa Architecture: A Photographic Survey of Metropolitan Architecture adıyla yayınladı.
Firmayı kurduktan sonra Adjaye, Londra'daki Ideas Stores halk kütüphaneleri ve Denver'daki Çağdaş Sanat Müzesi de dahil olmak üzere bazı açık oturumlar kazandı. Freelon Adjaye Bond / Smith Group olarak Philip Freelon ile ortaklaşa olarak DC'deki Smithsonian Ulusal Afro-Amerikan Tarihi ve Kültürü Müzesi'ni tasarladığı için uluslararası bir yarışma kazandı.
Frank'ın Prairie tarzı evinin ünlü bir örneği 1910 yılında Chicago'da inşa edilen Robie House'da görülebilir. Ancak Wright bu fikri daha da ileri götürdü ve organik mimari dediği kavramı teşvik etti. Bu kavram, tasarımları doğa ve çevre ile bütünleştirmek için hem yapı hem de malzemelerin kullanılmasını ifade ediyor.
1935'te güneybatı Pennsylvania'daki bir şelalenin üzerine inşa edilmiş Fallingwater'ı tasarladı. Wright ayrıca New York'taki Guggenheim Müzesinin yenilikçi tasarımına da öncülük etti.