Bazılarımız için arkadaşlıklar elbet bir gün biter. Araya mesafe girer, soğukluk girer, vefasızlık girer derken her arkadaşlığın aslında bir görevi olduğunu ve hepsinin birer tecrübe olduğunu görürüz. Peki arkadaşlıklar hakkında diğer kullanıcılar ne düşünüyor? Gelin bu sert gerçekçi düşüncelere hep beraber bakalım...👇
Büşra ve Oğuz saçmalamış. Birinin sirf arkadasi yok diye problem olması saçmalık belki ice kapanık biri? Belki kendi gibi biri yoktur etrafında? Yani sonuc olarak duzgun kisi sayisi cok az mesela ben 21 yasindayim 1 tane bile arkadasim yok problem ben miyim şimdi? Oğuza gelirsekte evlenmişsin güzel yuvan var disaridaki kiz arkadaslarinla isin ne senin? 1 tane yetmiyoŕ mu ondan sonra da aldatma hikayelerinizi paylasiyorsunuz orda burda
Her arkadaş aynı duyguyu barındırmaz içinizde. Bazıları yolculuğunuzun bir kısmında size yoldaş olur. Oysa bazı arkadaşlıklar zaman, mesafe ve sınır tanımaz. Herkesten özeldirler. Herkesi kaybetmeyi göze alabilirsiniz ama o özel kişiyi asla. Önce arkadaş, sonra dost, en son her şeyiniz olur ☺️
Valla bence kimseye giydirmeye gerek yok bu doğal bir olay çünkü insanız büyüyoruz gelişiyoruz veya gelişmeyip olduğumuz yerde kalıyoruz yani zamanın geçip de herseyin aynı kalmasını bekleyemeyiz. Aslında önemli olan evrildiğinin farkında olarak görüşmeye devam etmek bu şekilde ilişkiler daha kolay yürütülüyor diye düşünüyorum.