Fotoğrafçılık, anın duygularını zaman içinde dondurabilen bir sanat şeklidir. Bir fotoğrafın gerçek etkisini gerçekten hissetmek için, ardındaki öyküyü de bilmek gerekir. Burada, dikkat çekici, unutulmaz, garip ve üzücü hikayeleri ile geçmişte kalmış fakat unutulmamış anları sizler için BoredPanda'dan derledik.
Dr. Zbigniew Religa, 23 saatlik ameliyattan sonra hastasını yakından inceliyor, karenin sağında ise yorgunluğa yenik düşmüş diğer meslektaşı yerde uyuyakalmış.
Çernobil faciasından birkaç gün sonra, binanın içinde ısınan suyun büyük bir patlama tehlikesi oluşturduğu fark edildi. Bir başka facia daha yaşanabilirdi. İşte bu üç kahraman, binaya girip durumu düzeltmek için gönüllü oldu ve oradan sağ çıkabildiler.
Çocuğun babası Ekim 1945'te sağ salim evine dönmüş.
Çocuklardan tahtaya yaşadıkları ev çizmesi istendiğinde, Terezka sadece bu çizgileri çizebilmiş... çünkü o bir Nazi kampında dünyaya gelip büyümüştü.
Fotoğrafı çeken kız kardeş ve fotoğraftaki çocukları olaydan sağ kurtuldular.
23 Eylül 1933 doğumlu olan küçük kız, karnındaki büyüme nedeniyle ailesi tarafından doktora getirildiğinde, 7 aylık hamile olduğu ortaya çıkmıştı.
Leğen kemiği çok küçük olduğu için 1939 yılının 14 Mayıs'ında Sezaryen ile bebek dünyaya geldi. Gerardo adı verilen bebek sağlıklıydı fakat bebeğin babası ve olayın iç yüzü kamuoyuna asla açıklanmadı.
1947'nin başlarında, Harold'ın araştırma şirketi Nevada ve Pasifik'teki atom bombası testlerini fotoğraflamak için görevlendirildi. Bu özel fotoğraf 5 Haziran 1952'de, Nevada'daki Tumbler-Snapper Test serisinin bir parçası olarak saniyenin yüz milyonda biri hızı ile çekilmiştir.
Çin komünist birlikleri hızla yaklaşıyordu, bu yüzden vatandaşlar canları pahasına ülkenin Güney kısmına kaçmaya karar verdiler. Fotoğraf, 1951'de Max Desfor'a Pulitzer Ödülü'nü kazandı.
Bu fotoğrafı çeken sanatçı da bu saldırıda hayatını kaybetti.
Eric Harris, Dylan Klebold ve arkadaşları, bu fotoğraftan birkaç hafta sonra okulu silahlarla basacak, 12 öğrenciyi ve 1 öğretmeni öldürecekler.
Yoğun göçten rahatsız olan Walter Ulbricht, şehrin bir kısmına dikenli tel döşetmişti fakat 19 yaşındaki sınır güvenlik polisi Hans Conrad Schumann, işte bu ölümsüz karede Batı'ya, özgürlüğüne doğru böyle atladı.
Şöyle anlatıyor;
'Yerel bir dans topluluğu, o akşam açık havada, banliyölerden gelen bir katılımla bir gösteri gerçekleştirdi. İlk karemi çeker çekmez, yaşlı bir adam bana doğru yaklaştı. Gözyaşları yüzünden aşağı doğru aktı. Bana oğlunun öldüğünü söyledi. Oğluna elektrik çarptığını, oğlunun onun gururu ve neşesi olduğunu ve kendisine çok benzediğini söyledi. Adı Ishran'dı. Benim için dans edip etmeyeceğini sordum ve dans etmeye başladı. Topluluk duraksadı ve arka planda bir kayanın tepesine oturdu. Adam güzel olduğu için değil, Ermeni cemaatinin kollektif bilincinde derin bir şeyi temsil ettiği için güzeldi: ezici bir kayıp karşısında kutlamayla gelen bir iyileşme...'
Savaş sonrasına bu tür taciz ve tecavüz olayları oldukça yaygın ve korkunç bir şekilde çok görülüyordu. Tahminlere göre 2 milyon Alman vatandaşı kadın bu tür bir olay yaşadı.
Daha sonra yakalandı ve 2010'daki davasında kendi kendini savundu. Mahkeme sırasında kendi kendini çapraz sorguya tutuyor, ses tonunu değiştirerek başka insanlarmış gibi davranıyordu... Mahkeme katile idam cezası verdi.
korkunç