Sabancı Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi tarafından ortak yapılan bir araştırma, koronavirüs salgını döneminde evden çalışmaya başlayan kişilerin büyük bölümünün, salgından sonra da evden çalışmaya devam etmek istediğini ortaya koydu.
Sabancı Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi tarafından ortak yapılan bir araştırma, koronavirüs salgını döneminde evden çalışmaya başlayan kişilerin büyük bölümünün, salgından sonra da evden çalışmaya devam etmek istediğini ortaya koydu.
Sabancı Üniversitesi Yönetim Bilimleri Fakültesi’nden Doç. Dr. Mahmut Bayazıt ile İstanbul Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nden Doç. Dr. İlknur Özalp Türetgen tarafından gerçekleştirilen ‘COVID-19 Gölgesinde Evden Çalışma ve İş-Yaşam Dengesi’ araştırmasına göre, ilk defa koronavirüs pandemisinde evden çalışmasına rağmen, birçok kişi pandemi sornasında da evden çalışma modeline sıcak bakıyor. Araştırmaya göre iş yerine geri dönmek isteyenlerin büyük çoğunluğunu üst kademe yöneticiler, kıdemli çalışanlar ve erkekler oluşturuyor.
Hürriyet'ten Emre Eser'in haberine göre, insanların salgınla birlikte ani bir şekilde evden çalışma sistemine geçtiğini belirten Doç. Dr. Mahmut Bayazıt şunları söyledi:
“Çalışanlar bu süreçte ev ve iş arasında kısılıp kaldı. Araştırmada gördüğümüz en net sonuçlardan biri kadınların bu süreçte erkeklerden çok daha fazla zorlandığı oldu. Özellikle evde eğlendirilmesi gereken bir çocuk varsa işler çok zorlaşıyor. Çocuk yoksa çalışanlar daha rahat”
Çalışanların en büyük sıkıntıyı sokağa çıkma yasaklarının olduğu dönemlerde yaşadığını söyleyen Bayazıt, “Bu dönemde psikolojik ve fiziksel zorluklar daha fazla. Ancak 1 Haziran tarihinden itibaren normalleşme ile birlikte evden çalışanlarda bir rahatlama gözlemliyoruz” dedi. Özellikle karantina döneminde işe başlayanların kurumsal kültürü ve sosyalleşme ortamını bulamadığını aktaran Bayazıt, “Karantina ile birlikte iş dünyasına adım atanlar ofislere gelmek istiyor” şeklinde konuştu.
Araştırmada öne çıkan diğer sonuçlar şöyle:
Evli olanlar olmayanlara kıyasla ev işleri için daha fazla süre harcarken; kendilerine daha az zaman ayırabiliyor.
Çocuk sahibi olanlar, olmayanlara kıyasla egzersiz yapma, işten uzak hoş vakit geçirme gibi kendileri için koruyucu ve dinlendirici davranışları daha az sergileyebiliyor. Ayrıca iş ve aile alanları arasında daha fazla çatışma yaşamaktalar.
Kalabalık ailelerdeki bireylere kıyasla, evde yalnızca 1 kişi ile birlikte yaşayanlar eve daha az, kendilerine daha fazla zaman ayırmakta ve ailevi rolleri iş sorumluluklarını daha az engellemekte.
Pandemi döneminde evden çalışmaya başlayanların, daha önce deneyimi olanlara kıyasla teknolojik zorlukları (teknostres) daha fazla yaşadığı görülmekte.
8 hafta boyunca gerçekleşirken çalışmanın diğer sonuçları ise şu şekilde:
Kadınlar bu dönemde erkeklere göre daha fazla fiziksel zorlanma yaşadı.
Bekarlar evli olanlara kıyasla fiziksel ve psikolojik olarak daha fazla zorlandı.
Kıdem süresi arttıkça psikolojik zorlanmanın marjinal düzeyde azaldı.
Gelir düzeyi arttıkça daha az fiziksel zorlanma yaşadıkları görülüyor.
Evden çalışılan gün sayısı arttıkça psikolojik zorlanma da yükseliyor.
eğer ev ortamı rahatsa, ne biliyim küçük çocuk, kaynana, sorunlu bir eş vs yoksa evde çalışmak en iyisi. yöneticiler tabi ofise gitmek ister. hem patrona yalakalık için hem de arabalarına atlayıp gidiyolar. ver onları toplu taşımaya bak nasıl fikirleri değişir. ben ofise giderken 1.5'tan toplam günde 3 saatim yolda geçiyor. bu hiç de az bir zaman değil. şimdi evdeyken o kaybettiğim zaman bana ait. ayrıca ofiste dikkat dağıtacak milyon tane olay var. normalde 3 saatte yaptığım işi evde 1-2 saate bitirebiliyorum.
Evde daha rahat çalışıyorum, Sonuçta iş yerinde yaptığım işin aynısını evde de yapıyorum, Ve dafa fazla verimli çalışıyorum
Yöneticiler ego'sunu tatmin edecek hareketler sergileyemedikleri için, çalışanlar da yöneticilerin ego'larından bıktıkları için....