Muharrem: Takvimlerde ilk ay olarak nitelendirilir. Haram kökünden türemiş bir kelimedir. Muharrem, haram olan ve yasaklanan anlamına gelir.
Safer: Hicri takvimde yılın ikinci ayıdır. Boşluk ve boş kalmak gibi anlamı vardır. Aynı zamanda kurtçuk, sararmak ve sarılık anlamlarına da gelir.
Rebîul- evvel: Kelimenin kökü Rebi, bahar anlamına gelir. Buna göre de rebiul- evvel, evvelki bahar anlamını karşılar.
Rebiu's- sani: Bu ay Rebiul- ahir olarak da bilinir. Meyvelerin olgunlaştığı zamana denk geldiği için bu isim verilmiştir. Ancak Hicri takvimde bu ay, her zaman aynı mevsime denk gelmez.
Cumâde'l-ula: Cumâdâ kelimesi, soğuk ve kurak anlamlarına gelir. Hicri takvimde Cemaziyel- evvel olarak adlandırılmıştır.
Cumade'l- ahir: Hicri takvimde bu ay cemaziyel- ahir olarak adlandırılmıştır. Her iki ayında bu isimle adlandırılmasının nedeni kurak bir soğuk havaya denk gelmesinden dolayıdır.
Recep: Kelime anlamı saygı, onurdur. Haram aylarının başlangıcıdır. Hicri takvimde yedinci aya denk gelir.
Şaban: Dağılmış, yayılmış manasına gelir. Bu ismin verilmesinin nedeni ise kurak bir mevsime denk geldiği için insanların etrafa su aramak için dağılmış olmalarından dolayıdır.
Ramazan: Bu ayın isminin sıcaklık, yanma gibi anlamları vardır. Aynı zamanda Müslümanların kutsal kitabı olan Kuran-ı Kerim'in Hz. Muhammed'e indirildiği aydır.
Şevval: Şevl kökünden türeyen bu kelime, sözlükte yukarı kalkmak, yükselmek gibi anlamlar taşır. Şevval ayına bu ismin verilmesinin pek çok sebebi bulunur. Sıcak bir havaya denk gelmesi ya da develerin çiftleşme mevsiminde kuyruklarını kaldırmalarından dolayı bu ismin verildiği düşünülmektedir.
Zilkade: Bu ayın ismi, oturma zamanı anlamına gelen zü'l-ka'de kelimesinden türemiştir. Cahiliye Arapları bu ayın olduğu dönemi kutsal kabul etmişler ve zilkade ayında savaşmayı yasaklamışlardır.
Zilhicce: Hac ayı anlamına gelir. Hicri takvimde mübarek aylarının en sonuncusudur.