Araç sahibi olmak prestijinin yanı sıra hayatı kolaylaştırdığı düşünülen bir durum. Peki gerçekten öyle mi? Araç sahibi olduğumuz da sınıf atlayıp hayatı daha mı güzel yaşamaya başlıyoruz? İşte araç sahibi olmayı bir kere daha düşünmenizi sağlayacak bazı küçük ipuçları. Karar elbette yine sizin.
Alırken %60 ila %90 arasında ötv + kdv, kullanırken her yıl ödediğimiz binlerce tl mtv. Yurt dışında 1 liraya satılan aracı 10 liraya aldığımız yetmiyormuş gibi bir de her yıl düzenli olarak aracın modeline, motor hacmine, vs. göre motorlu taşıtlar vergisi ödemek zorundayız. Devletimizin daha yüksek vergi alabilmek için sistemi sürekli değiştirmesi de cabası.
Parası neyse verelim demekle olmuyor, uyduruk prosedürüne rağmen yaptırması da ayrı bir dert. Yaptırmadığınız zaman uygulanacak yaptırım ve cezalar da bonus.
'Ne olacak canım, ben zaten evimin önüne park ediyorum' devri bitti. Artık özellikle büyük şehirlerde her yer otopark statüsünde. Evinizin önü diye bir kavram yok. Aracınızı kapalı otoparka koysanız da, evinizin önüne park etseniz de aylık 100-300 tl arasında bir otopark gideriniz olacak.
Dünyanın en pahalı benzinin kullanıyor olmamız sanırım size bir fikir verecektir. Fiyatların saat başı güncellenmesini de unutmayalım.
Araç için 'durduğu yerde para yiyor' tabirini haklı çıkaran bir kalem. Düzenli bakım işlemlerinin yanı sıra hiç ummadığınız anlarda yaptığı arızalar da gününüzü güzelleştirebilir.
Olmasını hiç istemeyiz ama maalesef bir Türkiye gerçeği. Cana geleceğine mala gelsin ama mal da canın yongası.
Zorunlusu, kaskosu derken araç sahipleri için ekstra bir masraf kalemi. Yaptırsanız bir dert yaptırmasanız daha büyük dert.
Artık sadece çevirmelerde ceza yeme devri bitti. Seçilmiş trafik müfettişleri sadece gözlükle bakarak bile ceza yemenizi sağlıyor. Evinize kanıtıyla birlikte gelen cezaya itiraz dahi edemiyorsunuz.
Özellikle büyük şehirlerde yaşayanların kabusu. Günün önemli bir saatini direksiyon başında geçirmenize sebep olan, sinir krizi geçirmek için birebir trafik sıkışıklıkları. Hele yazları yapılan yol bakım çalışmalarının tadına doyum olmaz.
'Araba var ya' sözünün her daim muhatabı olmak. Araba gereken her iş için akla ilk olarak sizin gelmeniz. Uzak bir yere gidilecek ama ulaşımı sınırlı mı? Ne olacak ki nasıl olsa sizde araba var değil mi?
Arkadaşlarını bir şekilde atlattınız diyelim, peki annenizin, babanızın 'bizi hiç gezdirmiyorsun' serzenişleri ne olacak? Hafta sonunu anne babanıza ayırsanız, onları şöyle bir gezdirseniz... Ama neredee!
Servisin yaptığı bakım işlerinin yanı sıra sizin de bilmeniz gereken onlarca küçük iş var. Yolda kaldınız iki saat yol yardımı mı bekleyeceksiniz? aracın yağı ne durumda, cam suyu var mı? kışa giriyoruz lastikler ne durumda, silecek lastiği düzgün mü?
Sizin gözünüz gibi baktığınız, her gün temizlediğiniz, sildiğiniz, içinde sakın bile çiğnemediğiniz aracınıza elinde kolası, çubuk krakeri ile binen, çamurlu ayaklarını kıçının altına toplayan, kurallarınızı zerre önemsemeyen, bunları hatırlattığınızda 'ne kıymetli araban varmış be' diye sitem eden arkadaşlar... Arkadaşlarımız.
Teyzeniz hastaneye mi gidecek, dayınızın şehirde işi mi var, akrabalar size oturmaya mı geliyor? E siz varsınız iki dakikada gider onların işlerini görür, kendi işinize bakarsınız. Canım ne olacak altınızda araba var.
Bizim Ahmet'te var bir tane, 3000 motor var arabada... bağırıyor resmen...
çokseverdim oyleyi hiçkaçırmazdık
Sizin gözünüz gibi baktığınız, her gün temizlediğiniz, sildiğiniz, içinde sakın bile çiğnemediğiniz aracınıza elinde kolası, çubuk krakeri ile binen, çamurlu ayaklarını kıçının altına toplayan, kurallarınızı zerre önemsemeyen, bunları hatırlattığınızda "ne kıymetli araban varmış be" diye sitem eden arkadaşlar... Arkadaşlarımız.
Aldıysak arabayı zaten tüm bunları bilerek aldık... acaba ceza yermiyim kaza yaparmıyım diye araç almaycakmıyız yani ? bindinmi de biniyorsun, geziyorsun.. gece 04:00 de 05:00 de çocuğun hastlandığında kimseye muhtaç olmadan atlayıp hastaneye koşmana ne demeli ?