Yemek, insanlık kültüründe her zaman önemli bir rol oynamıştır. Yemek varsa hayat vardır. Kişisel tercihleriniz farklı olabilir ama bu yemeklerden bazılarının lezzetli olduğu inkar edilemez bir gerçektir. İşte karşınızda antik toplumların popüler yemekleri öğrenince çok şaşıracaksınız.
Zamanın diğer tarım imparatorlukları gibi, İnkalar da büyük ölçüde vejeteryandı. Her aile kendi yiyeceklerini yetiştirirdi. İnkalar'ın yetiştirdiği mahsuller arasında bugün aşina olduğumuz sebzelerin çoğu vardı: fasulye, tahıl, patates, ve en popüler mahsullerinden biri, mısırdı. Genellikle özel günlerde mısır patlatılırdı. İnkalar, için mısır oldukça önemliydi.
1600’lü yıllarda Portekizliler tarafından ortaya çıkan bu lezzet, yıllar içerisinde Portekiz’in ileri gelenleri tarafından Japonya’ya taşınmıştır. Japon aşçıları kendi özel yöntemlerini de katarak bu lezzeti Japonya’da yaygın hale getirmiştir. İlk olarak tempuranın Japonya’da popüler hale geldiği zaman ise Edo Dönemi’dir. Bu dönemde yağ üretimi artmaya başladığı için sokaklarda atıştırmalık yiyecekler de artmaya başlamış ve ilerleyen zamanlarda yani Meiji Dönemi’nde ise tempura iyice benimsenmiş ve tempuraya özgü restoranlar açılmaya başlamıştır. O zamandan beri Japonların temel yiyeceği olarak günümüze kadar gelmeyi başarmıştır.
Mısırlılar, ahirete götürmek amacıyla mezarlarına koydukları birçok eşya ile tanınırlar. Hatta bir Firavun'un yanında gömülü bir gemi olduğu söyleniyor. Mısırlılar, ölümden sonraki yaşamın olduğuna inandıkları için ölenlere yemek bırakırlardı. Mısır mumyalarının mezarlarında yiyecek kalıntıları bulundu. Bu, yiyecekler: sarımsak, nohut, mercimek, kimyon, karpuz, incir, hurma ve bademi içeriyordu. Fakat Mısırlıların en sevdikleri yiyecek ekmekti. Mısır Firavunları mezarlarına bin somun ekmek bırakılmasını istemişlerdi.
Lazanya en eski makarna tariflerinden biridir. Eski Romalılar, pişmiş makarnaya benzediğine inanılan 'lazanya' veya 'lasanum' olarak bilinen bir yemek yemişlerdir. Lazanyanın 2 bin yıl önceki atası olan “patina cotidiana”nın orijinal tarifinin, katmanlarda et, balık ve peynir bulunduğu manganımı, yapımında ise yassı bir ekmek olan “lagananın” kullanıldığı belirtiliyor.
Moğol İmparatorluğu 13. ve 14. yüzyıllara egemen oldu. Göçebe bir halk olarak Moğolların tarımla uyumlu bir beslenme düzeni yoktu. Oldukça zorlu koşullarda seyahat ettikleri için su her zaman mevcut değildi. Durum böyle olunca, yoğurtlarını ve kaynamış tereyağını yıkamak için iki favori içecekleri vardı. İlki at kanı: atı öldürmek yerine boğazına ölümcül olmayan bir kesik koydular, biraz kan akıttılar ve yaranın iyileşmesine izin verdiler. İkincisi: Kımız , at sütünün masif deri çantalarında saatlerce çalkalanmasıyla yapılıyordu. Bu oldukça özel içeceği içme durumu başlı başına bir ödüldü.
Saray oldukça büyüktü ancak mimarın bakış açısından dolayı yemek odası ile mutfak arasında oldukça uzun mesafe vardı. Bu yüzden kral çoğu zaman soğuk yemekler yemek zorunda kalmıştır. Bu uzak mesafenin sebebi aslında sarayda bazen 5.000 kişiden fazla insansın beslenmesiydi. Bu yüzden sadece yüzlerce hizmetçi yemek dağıtımında çalışıyordu.
Neredeyse tamamen vejetaryen olan Azteklerin yediği etin çoğu çekirge, solucan gibi böceklerdi. Spirulina, Ortaçağ’dan beri gıda olarak tüketilen bir yosun türüdür. En bilinen müdavimleri Aztekler'dir. Aztekler, Texcoco Gölü’nden topladıkları, Spirulina’yı besinlerine katıp, günlük yaşamlarının bir parçası haline getirmişlerdir. Bu yosun yumurtadan bile daha fazla proteine sahiptir.
Spartalılar için bu temel yemek haşlanmış domuz bacağı, kan, tuz ve sirkeden yapılmıştır. Aslında, pişirme işlemi sırasında kanın pıhtılaşmasını önlemek için sirke eklendiğine inanılmaktadır.