Son Mısır piramidi üç bin yıldan daha uzun bir süre önce inşa edildi, ancak Eski Mısır'ın ihtişamı ve zengin kültürü hala her yıl milyonlarca turisti kendine çekiyor. Kendisine hayran bırakan işçilikleri, benzersiz gelenekleri ve ayrıntılı bir inanç sistemleriyle Eski Mısır kültürün mercek altına alıyoruz. Eski Mısır'da normal görülen tuhaf gelenekleri gelin birlikte öğrenelim.
Tapınaklarda çalışmak, suçluları yakalamak ve meyve toplamak için Mısır'ın güneyinden babunlar getirilirdi. Ancak yaşadıkları kapalı alan, yorucu çöl güneşi ve taze yiyeceklerin (meyve, tohum, kök vb.) kıtlığı, maymunların ömrünün kısalmasına katkıda bulunmuştur. “Kutsal tapınak babunları” öldüklerinde genellikle mumyalanırdı.
Mumyalama, cesedin yıkanması ve beynin demir kancalarla ezilmesiyle gerçekleştirildi. Kalp dışındaki tüm iç organlar çıkarılarak kutsal kanopik kavanozlara yerleştirildi. Daha sonra yağlarla kaplanmış ve beze sarılmış ceset bir mezara konulurdu.
Ancak firavunun mezarına koydukları şeyler sadece onun değerli eşyaları değildi... Eski Mısır'ın ilk hanedanlıkları sırasında, bir firavun öldüğünde, hizmetkarları ve üst düzey yetkilileri genellikle zehirle öldürülür ve onunla birlikte mezara konulurdu. Bu insanların ahirette firavuna hizmet edeceklerine inanılıyordu.
Daha sonraki yıllarda hizmetçiler, shabti figürleri adı verilen küçük heykellerle taklit edildi. Shabti figürleri taştan, bakırdan veya altından yapılmış ve shabti formülü adı verilen büyülerle işlenmiştir. Formülün amacı, rakamları harekete geçirmek ve onlara rollerinin ne olduğu konusunda talimatlar vermekti.
Eski Mısır'da sihir, adaleti aramanın yasal bir yoluydu. Bir kişi, kendisine yanlış yapan birine büyü yapmak isterse, bir sihirbaza giderdi. Bir sihirbaz, büyü yapma havasına girmek için afyon kullanır ve mavi bir nilüfer çiçeğinin yapraklarını çiğnerdi. Ardından balmumu figürleri kullanır, düşmanları lanetler ve hatta cinayetler planlardı.
Bu döneme ait mahkeme belgeleri, III. Ramses'in karısının, firavunun cinayetini planladığı “Harem Komplosu”ndan bahseder. O ve diğer birkaç saray mensubu, firavunu tahtından indirip yerine oğlunu geçirmek için bir sihirbaza gittiler. Komplo başarısız oldu ve failler idam cezasına çarptırıldı. Firavunun karısına ise kendi canını alma emri verildi.
Ancak diğer tarafta, hacılara hediyelik eşya olarak kedi mumyaları satılırdı. Milyonlarca kedi parasal kazanç için tapınaklarda yetiştirildi ve öldürüldü.
Ne yazık ki, bu tür zulme maruz kalan tek hayvan kediler değildi. Babunlar, köpekler, timsahlar ve kuşların hepsi mumyalandı ve hediyelik eşya olarak satıldı. Mısır'ın bir köyü olan Saqqara'da yedi milyon köpek mumyası bulundu.
Kadınlar buğday ve arpa tohumlarına idrarını yapardı. Tohum eğer az büyürse bebek erkek, eğer buğday büyürse bebek kızmış. Bu testin son derece doğru olduğuna inanılıyordu.
Timsahların ve bazen de fillerin dışkılarını doğum kontrol methodu olarak kullanırlardı. Bu dışkıları cinsel organları örtmek için bal ve bitkilerle karıştırdılar. Bu yöntemin onlarla etkili bir şekilde çalıştığına inanılmaktadır.
Firavunlar, görevlileriyle birlikte hem ölümcül hem de ölümcül olmayan kanunları koyar ve cezaları uygulardı. Ölümcül cezalar arasında kazığa geçme ve diri diri yakma da vardı.
Bir insanın tutkusunu ve içini gözün kendisinin gördüğü söylenir ve şu anki durumunuzdan gurur ve mutluluk duymazsanız, göz, gördüğü her şeyi alıp bakandan uzaklaştırır. Bu, bazı günümüz vatandaşlarının hala sembolün orijinal anlamına bakıp onu sağlık talihi ve kötü varlıklardan korunmak için kullanmasının temel nedeni olabilir.
İlk olarak, çöl koşulları nedeniyle güneşten gelen göz hasarını hafifletmek için kullanıldığı düşünülen stibnite adlı bir mineral kullanılarak oluşturuldu. Tipik olarak, gözlerin üst kısmı koyu renkli mineralle kaplanırken, gözün alt kısmına yeşil renkte uygulanırdı. Ayrıca sürmenin belirli bir şekilde uygulanmış olması durumunda evliliği simgelediği ve bir alyans sembolüne benzetilecek şekilde kullanılabileceği de tahmin edilmektedir.
Mülk alıp satabilirler, jürilere hizmet edebilir, vasiyet yazabilir ve hatta yasal sözleşmelere girebilirler. Mısırlı kadınlar genellikle ev dışında çalışmıyorlardı, ancak erkeklerle aynı işleri yaptıkları için genellikle eşit ücret alıyorlardı. Kocaları tarafından fiilen sahip olunan antik Yunan kadınlarının aksine, Mısırlı kadınların boşanma ve yeniden evlenme hakları vardı.
Mısırlı çiftlerin evlilik öncesi anlaşmayı müzakere ettikleri bile biliniyordu. Bu sözleşmeler, kadının evliliğe getirdiği tüm mal ve serveti listeler ve boşanma durumunda kadının tazmin edileceğini garanti ederdi.