Bir takipçimiz tüm Onedio ailesine bir sorununu anlatmak istediğini dile getirdi, biz de sizler için bunu bir içeriğe dönüştürdük. Gelin birlikte bakalım…
Bir takipçimiz tüm Onedio ailesine bir sorununu anlatmak istediğini dile getirdi, biz de sizler için bunu bir içeriğe dönüştürdük. Gelin birlikte bakalım…
Açık açık isimlerimizi vermek istemiyorum ama ben 35 yaşındaki R ve eşim de 28 yaşındaki Ç. Birazdan anlatacağım olaya eşimin ailesi ve 16 aylık oğlumuz A da dahil.
Kafanızı çok da karıştırmadan biraz geçmişimizden bahsedeyim size. Benim annem birazcık korumacı bir kadın bu yüzden de eşimle sürekli tartışıyorlar. Annemin her zaman ‘en iyisi’ hakkında kesin düşünceleri vardır, Ç’ye çoğunlukla ‘boşver onun dediği gibi olsun’ gibi cümleler kurmak zorunda kalıyorum.
Annem de inatlaşır gibi eşimin ailesi ile bir iletişiminin olmamasını onaylamıyor. Anneme göre eşim ‘anne’ olmanın ne demek olduğunu bilmiyor, bilseydi ailesi ile görüşürdü.
Eşim Ç de annemin oğlumuz ile yalnız kalmasını istemiyor. Annem ne zaman oğlumuzu görmeye gelse onları bir dakika bile yalnız bırakmıyor ve ben bunun anneme yapılan bir saygısızlık olduğunu düşünüyorum.
Geçtiğimiz gün sonunda eşimi, annemin oğlumuza bakması için ikna ettim. Tek istediğim bir çift olarak baş başa vakit geçirebileceğimiz, bir kahve içebileceğimiz bir saatti. Eşim isteksiz de olsa sonunda kabul etti. Eve döndüğümüzde annemi, eşimin ailesi ile görüntülü konuşurken bulduk. Annem bir süredir ailesi ile iletişimdeymiş ve onlara hem oğlumuzun hem de düğünümüzün fotoğraflarını göndermiş.
Bu konuşmaya kızmaya başladım çünkü annemin bir suçu yoktu, anneme gerçeği söyleseydi bunlar asla yaşanmayacaktı. Ama o kendi hayatını zorlaştırmayı seçti, kimseyi suçlamaya hakkı yok.
Neyse sonra birden çekti gitti ve hem oğlumuz hem de kendisi için eşya toplamaya başladı. Ben ama konuşmaya devam ediyorum, tabii o ben yokmuşum gibi takılıyor bu sırada. Kapıya kadar gelip bana boşanmak istediğini söylemesi dışında ağzını açıp tek bir kelime etmedi.
Şimdi siz söyleyin burada kötü olan ben miyim? Tamam annem iletişime geçmemeliydi ama bu bir boşanma nedeni mi?
Ben annesi için eşini üzen bir erkek miyim? Yoksa doğru olan bu mu? Ya da bundan sonra ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Eşimi ve oğlumu çok seviyorum ama annemin de bir suçu yok.”
Siz bu durumda olsanız ne yapardınız? R isimli okuyucumuzun sorularını cevaplamak ve düşüncelerinizi belirtmek için sizi yorumlara alalım…
"Annemin her zaman ‘en iyisi’ hakkında kesin düşünceleri vardır, Ç’ye çoğunlukla ‘boşver onun dediği gibi olsun’ gibi cümleler kurmak zorunda kalıyorum." Sorunun cevabını vermişsin aslında. Ana kuzusu olmayın ailenize sahip çıkın çünkü artık siz bir ailesiniz. İki tarafın da ailesini karıştırmak evliliği böler.
Yavrum sen daha annenden boşanmamışsın ki. Annen muhtemelen zamanında sana aşırı ilgi göstermiş (başka bir yerden ilgi görememe vb gibi nedenlerle) ve seni her şeyi gibi görüyor. Dolayısıyla eşinin yaptığı her şey O'na batıyor. Başka bir kente taşınıp ortamdan uzaklaşmadıkça eşinin gelmesini ya da seni mutlu etmesini bekleme. Annenle tamamen bağlarını koparmana gerek yok ama çemberin dışında tut. Zaten siz ayrılırsanız annen "ben demiştim" diye gelecek ve sen o konforlu kollarına kendini bırakacaksın. Bunu istiyorsan eşinin gitmesine izin ver, yapacak bir şey yok. Ben evliliği kurtarma umuduyla dünyaya getirilen bebişe üzüldüm bu hikayede.
Eşiniz abartı bir tepki vermiş olabilir ama bir anne çocuğunu kendi ailesine göstermek istemiyorsa buna kimse karışamaz. Sonuçta ailenin onun ailesi sizin yA da annenizin ailesi değil. Annenize çocuğu bırakmamakta haklıymış gördüğünüz gibi.