Anneler ve çocukları arasında inanılmaz bir bağ vardır. Bir annenin çocuğuna duyduğu sevgiyi görmek, bu dünyanın ne kadar güzel bir yer olduğunu hissetmeye yeter de artar bile. Onlar kutsaldır, vazgeçilmezdir ve her şeyimizdir bir anlamda. Fakat sırf bizler üzülmeyelim diye, annelerimizin bize söylemediği bazı gerçekler de vardır. Bizim için ne kadar acı çektiklerini ve nelerden vazgeçtiklerini gösteren gerçekler... İşte annelerimizin bize asla söylemeyeceği 10 gerçek;
Size hamile olduğunu öğrenince ağladı. Sizi doğururken acıdan ağladı. Sizi ilk kez ellerine aldığında mutluluktan ağladı. Sizin geleceğiniz hakkında korkular ve kaygılar besleyerek ağladı. Sizin için ağladı çünkü sizi çok derinden seviyor. Sizin acılarınızı ve mutluluklarınızı o da hissediyor, siz bunun farkında olsanız da olmasanız da.
Fakat sizin o kek parçasına büyük gözlerinizle nasıl baktığınızı ve ağzınızı sulandırdığınızı gördükten sonra, o kek parçasını yemesi mümkün değildi. Biliyordu ki, eğer sizin o parçayı yediğinizi görürse, çok ama çok daha fazla mutlu olacaktı ki, öyle de oldu.
Onun saçını çektiğinizde, canını yakmıştınız. Tırnaklarınızla çekiştirdiğinizde canı yanmıştı. Onu ısırdığınızda, bedeninden bir şeyin koptuğu hissetmişti. Karnında dokuz ay sizi taşırken, aslında az acı çekmemişti. Fakat siz bu dünyaya geldiğinizde, çekilen tüm acıları unutmuştu ve dünyanın en mutlu insanıydı.
Sizi korumak için elinden gelebilecek her şeyi fazlasıyla yaptı anneniz. Henüz küçük bir bebek olduğunuz zamanlarda, komşunuz sizi eline almak istediğinde, belki de anneniz 'hayır' dedi çünkü biliyordu ki, bu dünyada sizi ondan daha iyi kimse tutamaz ve koruyamaz. Siz dünyaya gelir gelmez, onun kalbi iki insan için atmaya başlamıştı. Ergenlik yıllarınızda, eve geç döndüğünüzde onu uyuyor sandınız ama o sizi bekliyordu. Sizin eve sağ salim döndüğünüzden emin olmadan gözlerine uyku girmedi. Kısacası her zaman, sizin iyi olduğunuzdan emin olmak için anneniz oradaydı.
Anneniz, kendi kendini bazı konularda eleştiyor. Yaptığı hataları farkederek, zaman zaman kendinden nefret ediyor. Eğer söz konusu sizseniz, anneniz yaptığı hata yüzünden kendine çok ama çok kızıyor. Mükemmel bir anne olmak istemişti, hiçbir yanlış yapmadan sizi yetiştirmek istemişti fakat onun da bir insan olduğu gerçeği, onu mükemmel olmaktan uzaklaştırdı. İşte bu nedenle, bazı konularda çok üzüldü ve kendini hiç affedemedi. Unutmayın: O, elinden gelenin en iyisini yaptı ve bazı konularda ona kızmaya hiç hakkınız yok.
Sizin uykuya dalmanız için dua ederek gece yarılarına kadar ayakta kalmışlığı var annenizin. Siz uyuyun diye size şarkı söylerken, gözlerini zar zor açabiliyordu uykusuzluktan. Size yalvarmıştı: 'lütfen lütfen lütfen uykuya dal.' İşte sizin uykuya daldığınız o anda, sizin yanınıza uzandı ve tüm yorgunluğunu unutarak sizi seyretti. Uyurken çıkardığınız sesi dinledi ve size sahip olduğu için kendini çok şanslı hissetti.
Ona ihtiyacınız vardı, tıpkı onun size ihtiyacı olduğu gibi. Sizi nasıl tutması gerektiğini öğrenirken, aynı zamanda sizi nasıl temizlemesi gerektiğini de araştırıyordu. Sizi beslemeyi, uyutmayı, gazınızı çıkarmayı ve daha birçok şeyi siz doğduktan sonra öğrendi. Öyle zamanlar geldi ki, kolları sizi taşımaktan uyuşmuş hale gelmişti fakat sizi yine de bırakmadı çünkü biliyordu, ona yakın olmak istiyordunuz. Onun kollarında güvende hissettiniz kendinizi ve çok mutluydunuz orada. Bu nedenle, sizi gücü yettiğince taşıdı anneniz, kendine yakın tutarak mutlu olmanızı sağladı.
Sizin ağlama sesinizden daha acıklı bir şey yoktur anneniz için. Hele gözlerinizden dökülen yaşları gördüğünde, emin olun ki içi parçalanmıştı. Ağlamamanız için elinden gelen her şeyi yaptı fakat sizi susturamadığında, kalbi milyonlarca parçaya ayrılmıştı.
Belki de bazen yemeksiz kaldı, duş alamadı veya uyku yüzü görmedi fakat her zaman önceliği size verdi. Tüm gününü sizin ihtiyaçlarınızı karşılamak için harcadı ve bundan hiçbir zaman şikayet etmedi. Kendini mutlu etmektense sizi mutlu etmeyi seçti çünkü sizi mutlu görünce o zaten hayattan istediği şeyi almış oluyordu.
Annelik, bir insanın dünyada yapabileceği en zor şeylerden birisidir. Zaman zaman insanın limitlerini zorlayabilir annelik. Ağlarsınız, acı çekersiniz, başarısız olursunuz, çalışırsınız ve öğrenirsiniz. Fakat aynı zamanda, dünyada başka hiçbir şeyden alamayacağınız bir keyif alırsınız annelik yapmaktan. Tüm acılara, sıkıntılara ve uykusuz gecelere rağmen, yine olsa, anneniz sizi yine doğurmak isterdi çünkü sizi tarif edilemez kadar büyük bir aşkla seviyor. Bu yüzden, annenize onu sevdiğinizi sık sık söyleyin çünkü bunu duymak onun için dünyadaki en anlamlı şeydir.
Gideyim bi sarılayım lan
Hemen annemi arıyorum sesinin güzelleğide yeter ne yapalım
Annem benim deyip sarıldım hatuna, ne istiyon yine eşek sıpası dedi :D :D