Doğduğunuz günden bugüne, sizin mutluluğunuza yatırım yapan tek bir insan var şu hayatta: Anneniz. Bakıcıya ya da kreşe emanet edilirken bacaklarının arasından ayrılamadığınız, sizi bırakmaması için salya sümük ağlama krizlerine girdiğiniz anneniz.
Küçükken sırf siz eğlenin diye saatlerce oynadığınız evcilikleri, çıktığınız alışverişleri, okuldan eve geldiğinizde tüm gün sadece sizi beklemiş gibi hissettirdiği zamanları hatırlayın ve söyleyin şimdi; dünya üzerinde bundan daha mükemmel bir 'dost' olabilir mi?
Zaman zaman mesafeli gibi görünse de, hayatınızda olup bitenler hakkında dedikodu yapmaktan en az sizin kadar zevk alır, eşek kadar olmanıza rağmen hala özel hayatınızda olup bitenleri ilk olarak gidip ona anlatmanızı bekler ve tıpkı bir kız arkadaş gibi (en tecrübelisinden) tavsiyelerde bulunur; yeter ki siz isteyin.
Biraz gerçeklerden bahsedelim; hangi arkadaşınız sizi güzel huylarınız için tebrik eder ve bunlardan gerçekten gurur duyar? Ya da kim tırnaklarınızı yememeniz için gece gündüz sizi uyarır? Kim kendisine hiç bir faydası bulunmayan iyilikler yapar size? Peki ya bu kadar özverili ve düşünceli biri nerede bulunur? Evde arkadaşlar, evde.
İşte annenizin, aslında sizin ilk ve en iyi arkadaşınız olduğunu kanıtlayan o durumlar;
şunlardan birini yapan annem yok ve aksine onun zıtı biriyim o yüzden karakterin anneden falan geleceğine asla inanmayın bence :D (çoğunlukla)
biraz daha bizim kültürümüzdeki anneleri içerseymiş daha hoş olacakmış :)
vala benim annem burda anlatılan anneden çok farklı yani hayaller paris gerçekler muş :)::):)