Özellikle Rönesans dönemindeki tablolarda en çok kullanılan tasvirlerden biri olan annelik, bazen tek çocuk bazen bir sürü çocukla gösterilmekte. Bazı tablolarda ise annelerin yüzüne baktığınızda yüz ifadelerinden çektikleri ızdırabı görebiliyorsunuz.
'Hep ilgi, hep meme, hep anne bıktım valla iki dakika oturamadım sabahtan beri'
'Özel okula gönderemezsem özel ders aldırmak zorunda kalacağım, üç kuruş birikimimiz de elden gidecek'
'Evliliği çocuk kurtarır diye düzineyle çocuk yaptım, kocam evden kaçtı çocuklar da bana kaldı'
'Bunların yaramazlığından çenesinden içim çürüdü valla'
'Ver şunu boğazına kaçacak Allah korusun yerden bulduğun her şeyi ağzına sokuyorsun'
'Annelik is killing me with his tiny hands'
'Evde top oynaya oynaya tüm kristallerimi kırdın zaten bir de anamdan yadigar camküreye göz diktin'
'Daha emekleyemiyor bile nerden buldu bu değneği acaba, kesin beni öldürecek'
'Ağlaya ağlaya yoruldu uyuyakaldı da kafamı dinleyeceğim nihayet'
'Hepsini yıkadım pakladım canım çıktı hala anne hala anne'
'Bunların arasında fairplay hakemi olmaktan canım çıktı valla'
'Geldim oturdum hemen başıma üşüştüler, kızım sen niye donunu çıkarıyorsun ya gel üşüteceksin giyinelim'
'Ya bu çocuk hem kel hem de uzun saçlı olmayı nasıl başardı acaba sülalemizde böyle bir tip de yok'
'Bittim yemin ediyorum bittim, ben ne güzel hostes olacaktım kariyer yapacaktım'
'Emdi hemen uyudu, adam da öküz gibi bakıyor sapık mıdır nedir'