Sayısız çileyle bizi büyüten, her türlü zorluğa rağmen hiç yılmayan, yaşadığı sıkıntıları bize yansıtmayan canımız ciğerimiz annelerimiz… Sevginin en güzel hali şüphesiz ki anne çocuk arasındaki karşılıksız ve masumane sevgidir. Peki insanlar mesleğini sorduğunda “ev hanımı” dediğimiz annelerimiz aslında hangi meslekleri aynı anda yapıyor?
Anne yemeği diyince akan sular durur. Hiç kimse onun gibi yapamaz o mantıyı. Birebir aynı malzemeleri kullanmanıza rağmen bir türlü aynı tadı alamazsınız. Sırrını sorunca da “içine sevgimi katıyorum” der. Gerçekten öyledir.
Her düştüğünüzde sizi kaldıran, her yanlış adımınızda size doğruyu gösteren anneniz aslında dünyanın en iyi korumasıdır.
Hasta olduğunuzda o mucizevi çorbasını yapan, içine ne koyduğunu anlayamadığınız bitki çaylarıyla sizi iyileştiren anneniz diplomasız da olsa sizin özel doktorunuzdur.
Yüzünüzdeki asıklıktan, sesinizdeki ufacık değişimden moralinizin bozuk olduğunu, bir şeylere üzüldüğünüzü anlar. Ne olduğunu bilmese bile 'hiçbir şeye canını sıkma olur mu sen benim en kıymetlimsin' diyerek bir anda bütün dertlerinizi siliverir.
Nasıl olduğunu anlayamadığınız bir şekilde bir yerlerde birikmiş parası mutlaka vardır. Ne zaman paraya ihtiyacınız olsa yardımınıza koşar ve “kenarda köşede bir kötü gün paran olsun” diyerek finans danışmanlığınızı yapar.
İlk öğretmenimizdir o bizim. Tuvalet eğitimini ondan aldık. Prize parmağımızı
sokmamamız gerektiğini, ayakkabı bağcığını bağlamayı, düğme iliklemeyi o
öğretti bize. Kaç yaşına gelirsek gelelim hala öğretmeye devam ediyor.
Her gün bıkmadan iki tutam saçımıza minik örgüler yapar ve bundan hiç şikayet etmezdi. Büyüdük ama keşke yine otursak önüne de saçlarımızla oynasa.
Evin her yerinde adını bile bilmediğimiz onlarca çiçek vardır. Annemize göre onlar da onun çocuklarıdır ve her gün onlarla konuşup ilgi göstermesi gerekir.
Size o nefis yemekleri hazırlarken bir yandan da sevdiği şarkıları söyler ve neşenize neşe katar.
Çamaşır suyu, bulaşık deterjanı, fayans deterjanı. Evde ne bulursa hepsini birbirine karıştırır ve bu yöntemle başa çıkamayacakları leke yoktur. Bunca zamandır bu karışımlar yüzünden zehirlenmemeyi nasıl başarıyorlar anlayamayız.
Kimi zaman babamıza karşı kimi zaman kardeşimize karşı bizi hep savunur. Birisi
hakkımızda bir şey söylediği an “benim çocuğum öyle şey yapmaz” der. Anneniz
varsa avukata ihtiyacınız yoktu
Haftada bir evdeki tüm koltuklar sağa sola çekilir altları silinir sonra yerleri
değiştirilir. Her değişiklikte de “böyle daha ferah oldu bak içimiz açıldı” der.
Sağlamlaştırılması gereken gömlek düğmeleri, delik çoraplar, kazaklar, atkılar, bereler. Hepsi için tek bir anne yeter.
Gün içinde çocuğu okula götürüp sonra ordan alıp İngilizce kursuna götüren, o arada bulduğu vakitte diğer çocukları okuldan alan, hepsini eve getiren annelerin enerjiyi nereden bulduklarını anlamak çok güçtür.
Bir sözüyle, bir okşamasıyla, bir bakışıyla hayatımızı değiştiren, üzüntümüzü
silip götüren, bize ne olursa olsun düşmeyeceğimizi hissettiren, en zor anımızda bile elimizi tutan, içinden çıkamayacağımızı düşündüğümüz sorunları pat diye çözen annelerimiz şüphesiz ki dünyanın en iyi sihirbazlarıdır.
Beni bile anneliğe özendiriyorsunuz arkadaş O.o
Bunların aynısını babalarda yapmıyor mu? Bencil olmayın lütfen...
Annelerimizin hakkı ödenmez.