Doğum başlı başına çok büyük bir olay. Anneler 9 ay boyunca içlerinde bir canlı büyütüyor ve ardından bir şeylerin normale dönmesini bekliyor. Elbette bu o kadar kolay bir şey değil. Bu ciddi durum karşısında çalışan kadınların yeterli seviyede izine sahip olduğunu söylemek de zor. Bu ciddi konu üzerine yapılan çalışmalar ile geri dönüşün ideal süresi anlaşılmaya çalışılıyor.
Genelde bir yıllık bir süre ile annelerin her şeyi yoluna koyabilecekleri düşünülüyor.
Ülkemizde 8 hafta doğum öncesi, 8 hafta doğum sonrası izin düzenlemesi mevcut. Ancak burada doğum sonrasını ele aldığımız için 8 hafta da az bir süre. Bu konu üzerine çalışan Salford Üniversitesi'nden Dr. Julie Wray, yaptığı araştırmalar sonucunda söz konusu sürecin tamamen bir fantezi ürünü olduğunu açıklıyor. Yani süre yetersiz.
Çalışan kadınlar işlerine kayıpsız geri dönmek açısından üstlerinden inanılmaz bir baskı hissediyorlar. Bu sürede işlerini kaybetme korkusu, sağlıklarının önüne geçiyor.
Uzmanlar bu tip mental ve fiziksel zorluklar yaşatan süreçlerin ardından herkesin vücudunun farklı tepkiler verebileceğini düşünüyor. Bu sebeple herkes kendini hem fiziksel hem de mental olarak iyi hissedene kadar yeterli boşluğu kendilerine tanımalı.
Bazı doğumlarda kısa süre içinde annelerin hastaneden taburcu edildiği gözlemleniyor. Bu bir anneye yapılabilecek en kötü şeylerden biri; çünkü yeni anneler yeni doğan bebekleriyle yeni bir hayatın hazırlığını hastanede yapmalılar. Anneler hazır olduklarında hastaneden ayrılmalılar. Bunun için kısıtlayıcı bir süresi olmamalı.
Ekonominin içinde olan kadınların aynı zamanda annelik gibi bir zor bir sorumluluğun altına girmesi, aslen devletler tarafından desteklenmesi gereken bir durum. Bu sürenin kesin çizgilerle minimum noktadan belirlenmesinin temelinde maalesef ki ekonomik sebepler yatıyor. Bu sorun dünyanın her yerinde aynı motivasyon ile yönetiliyor.
Ancak yapılan geniş araştırmalar bu sürenin bir sene civarında olması gerekliliğini ortaya koyuyor. Elbette aile desteği ile daha kısa sürede geri dönüşler mümkünken, tamamen yalnız annelerin geri dönüş süreleri de uzayabilir.
Doğum sonrasında vücudun kendini içten içe tedavi ettiğini unutmamak lazım. Bunu hızlandırmak için bazı zorlamalar kötü tepki verebilir ve yeni anneler umulmadık zararlar ile karşı karşıya kalabilirler.
Bu sebeple vücudunuza ihtiyacı olan zamanı geri vermez iseniz, kötü sonuçları ile tüm hayatınız boyunca savaşmak zorunda kalabilirsiniz.
Umarız doğum izinleri bu tür çalışmalar sonucu yeniden ele alınır.
iskandinav ülkelerinde babanın izne çıkması gibi bir zorunluluk ne güzel var, babaların bir sürü küçük çocukla ilgilendiği fotoğraflara ancak imrenerek bakabiliyoruz, olması gereken buyken. bizimkilere doğum izni gelse kahvede otururlar. hiçbir şey bilmeyen, her şeyini sizin yapmak zorunda olduğunuz, tanımadığınız hassas bir canlıya bakmak zorundasınız, üstelik öncesinde her gün bakım yapıyor olabilirsiniz, iki günde bir kitap bitiriyor olabilirsiniz, doktor, mimar yada lise mezunu olabilirsiniz. üstelik bu dünyaya hormonlarınız ve vücudunuz darmadığınık, uykusuz gireceksiniz. buna alışma süreci 1 yılda sürer, 10 yılda. ebeveynlik toz pembe gösterilmemeli.
Çok uzun bir süre verilmeli. Düşünsenize bir gün 2 kişi oturduğunuz evinize 3 kişi olarak gidiyorsunuz. Bu 3. kişinin her ihtiyacını karşılamak zorundasınız ve bu 1 hafta kalıp gitmeyecek birisi. En az 20 yıl da bununla ilgilenmelisiniz ve bu kişiyi tanımıyorsunuz bile. 23 kromozomu sizden 23 kromozomu ise diğer ebevynden almış ve ne tür davranışlar sergileyeceği de belli değil. Korku filmi gibi.
Kocanız hayvan değilse(yardım bakımından) 6 ay yeterli..