Şartlar ne olursa olsun, barış ve kardeşliğin asla vazgeçmememiz gereken olgular olduğunu gözler önüne seren çarpıcı bir öyküyle karşınızdayız. Bu bir avuç onurlu insan, kan dökmeye ve topraklarımızı işgal etmeye karşı çıktıkları için idam edildiler. İçinden geçtiğimiz bu zorlu günlerde, onların mücadelesini, direnişini belki de defalarca okumalıyız..
Not: Galerimizde kullandığımız fotoğraflar temsilidir.
“Anadolu’nun işgali Britanya emperyalizminin bir oyundur. Britanya mazlumların kanıyla yeni sınırlar çiziyor. Biz bu oyuna alet olmayacağız. Anadolu halkı bizim kardeşimiz.. Biz onları öldürmeyeceğiz”
Manolis, “Yaşasın Halkların Kardeşliği” diye bağırır..
Stelios, “Kahrolsun Britanya Emperyalizmi” diye haykırır..
“Bizler fakiriz, buradayız” der Hristos. Sonra ekler, “zenginlerin ve güçlülerin asker olmamak gibi yolları var, bizim yok”
Haris, alçak bir sesle ve tane tane konuşur,
“Artık bize özgürlükten söz etmeyin. Çünkü köleliğimizi dayanılmaz şekilde hissetmekteyiz. Artık bize vatanlardan ve eski düzeni yeniden kurmaktan söz etmeyin”
Ve Yunanlı komutan ateş emrini verdiğinde 200 isyancı sosyalist hep bir ağızdan bağırır:
“ZİTO İ EPANASTASİS” (Yaşasın isyan)
Sonra birer birer..
Ege’nin berrak sularına gömülürler.