''Siz bir sebze bile olamazsınız Monsieur Colignon, çünkü enginarın bile bir kalbi vardır.''
Hayat çok tuhaf. Çocukken zaman çok yavaş geçer. Sonra bir de bakmışsın 50 yaşına gelmişsin ve çocukluğundan ne kaldıysa geriye bir kutuya sığmıştır,tozlu bir kutuya.
Parmak gökyüzünü gösterdiğinde sadece aptallar parmağa bakar.
Hayat asla sahnelenemeyecek bir oyunun sonsuz tekrarından ibaret.
-Mucizelere inanır mısınız?
+Bugün değil.
'Şu anda Paris'te kim bilir kaç kişi sevişiyordur?__
Hem de bunu en basit şekilde yapar. Düşünmeden ve sadece gerekli olduğu düşünüldüğü için yapılan eylemleri sorgular. Sorgulamak değil de, belki sadece farkına varmak… Yaşadığının farkına varmak. Var olmak…