Uçsuz bucaksız bir dünyada özgürce yaşarken bir anda etrafınız dikenlerle çevrilse, ne yapardınız? Üstelik kapana kısılmışlığınızın farkında bile olmadan, kendinizi hala özgür sanmaya devam ederek...
Amerikalı ressam William Utermohlen'in yaşadığı tam olarak buydu.
Ardından Oxford'daki Ruskin Güzel Sanatlar Okulu'na geçen sanatçı, iki yıl boyunca çalışmalarına burada devam etti. Utermohlen, 1962 yılında Londra’ya yerleşip sanatını orada icra etmeye başladı. 1965'te ise sanat tarihçisi Patricia Utermohlen ile mutluluk dolu beraberliklerini bir adım ileri taşıyarak evlendiler. Çiftin bu mutluluğu yıllar boyu sürdü, ta ki 1995 yılında William Utermohlen'a Alzheimer teşhisi konulana kadar...
Alzheimer'dan önce resimlerindeki duruluk ve sakinlik hissi, hastalığın ardından yerini yavaş yavaş korkuya, isyana ve öfkeye bırakıyordu. Gelin, Utermohlen'ın Alzheimer ile birlikte değişen otoportrelerine hep birlikte bakalım.
Adam ne zaman ölmüş onu da ekleseydiniz...
Aşırı zor bir hastalık canlı görünce anlıyorsunuz.
demek ki picasso alzheimerin değişik bir versiyonunu avantaja çevirmiş.