'Aman Alman malı olsun' diyerek diğer tüm ülkelerin teknolojilerini reddedecek kadar büyük sevda yaratan Alman malının gizemi ne? Alman malı neden bu kadar sağlam ve kaliteli, yoksa her şey bir efsaneden mi ibaret?
En iyisi Alman malına duyduğumuz sevdanın köklerini inceleyelim, belki Fransız ve İtalyan mallarına haksızlık ediyoruzdur.
Statista, 2017'de 43.000 kişiyi kapsayan bir araştırma yapıyor ve dünya çapında hangi ülke mallarına daha fazla güven olduğunu soruyor. Tüm katılımcılar için neredeyse Alman mallarının ayrı bir yeri var. Bazıları teknik ürünler de değil, marka olarak da Almanların elinin değdiği her şeye büyük bir saygı var.
Hikayeyi biraz geriye saralım. 1850'lere kadar Sanayi Devrimi'nin lideri olan Birleşik Krallık, Fransa ve Belçika olmuştu. Bilhassa Birleşik Krallık'ın buradaki etkisini ders kitaplarından da biliyoruz. Ancak 1830 ve 40'larda Almanya'nın yarattığı bir sanayileşme var ki, bu devlerin şaşıp kalmış olması çok normal.
Hem yerel ürünlerin üretimi için hem de mühendislik, mimarlık ya da genel anlamda yetenek isteyen işler için büyük bir açık yarattı bu atılımlar. 1900'lerden itibaren Almanya'nın teknoloji, tekstil ve nitelikli ürünler için öncü konuma gelmesinde bu atılımın büyük bir etkisi var. Ancak sadece bununla sınırlı değil. Bu tarihsel öncülüğü destekleyen birkaç unsurdan daha bahsedebiliriz.
Bu ne anlama geliyor?
Kaliteli çelikle üretilen makine araçları ve metal ürünlerin ömrü uzuyor, kalitesiz içeriklere sahip diğer malların yanında bir anda 'Made in Germany' önem kazanıyor.
Çünkü Almanya'da meslek temelli bir eğitimin kökleri neredeyse iki asır öncesinden atılmış, iyi eğitimli tasarımcılar, mühendisler gelecekte hiçbir işe yaramayacak okullarda okumak yerine genç yaşta mesleki eğitime dahil oluyor.
Türkiye'de en büyük itibara sahip meslekler arasında teknisyenlik var mı? Kim çocuğunun teknisyen olmasını istiyor?
Bu iki soruyu dikkatli düşününce Alman kültüründe meslek erbabı olmanın, teknik işlerde çalışmanın hem maddi hem de manevi olarak ödüllendirildiği gerçeği daha da anlamlı hale geliyor. Üretilen mallar nitelikli işgücünün elinden çıkıyor.
Hem üretim hem de servis aşamasında tutarlılığı ölçebilmek için büyük çaba harcanıyor. Bunun yanında güvenlik standartlarının katı olması, üretilen şeyin ne olduğundan bağımsız olarak üreticiyi daha iyiyi yapmak için zorlayacak biçimde tasarlanmış. Üretici olarak siz kaliteli bir ürün yaratmak istemeseniz bile o sektörde çalışıyorsanız regülasyonlarla sizi buna mecbur kılıyor.
Eğitim ve çalışma kültürünü günü kurtarmak için değil güven sağlayabilmek için kurgulamış bir ülkenin mallarının muadillerine nazaran daha kaliteli olmasına neden şaşırıyorduk ki?
Alman malı kaliteli değil, diğerleri kalitesiz. Yoksa Çinli bilmiyor mu kaliteli ürün çıkarmayı? Bugün bana tornavida lazım olsa gidip izeltaş almak isterim ama alamam. Çünkü fiyatı ortalama bütçemi zorlar. Benim gibi ancak günü kurtarabilen fakirler çoğunlukta olduğu için de, pazarın büyük bölümü bize çalışır...
Benim alman malı bi pikabım var (plakçalar) ortalama 1968-1970 yılı üretimi, gören sıfır yada üç-beş yıllık sanıyor, düşünün alman kalitesini
Türkiye Türkü bir adam olarak kendime en yakın bulduğum millet Kazaklar, Tatarlar, Moğollar, Özbekler, Kırgızlar falan değil; Almanlardır.