26 yıllık evlilik ve çocuklardan oluşan ilişkimde karım zırt pırt annesine gitmeye başlamıştı. Gittiği zaman 1 haftaya yakın kalıyordu ve ben elbette hiçbir şeyden şüphelenmiyordum.
O vakitlerden birinde çocuklarla televizyon izlerken birden içime bir his doğdu ve kafamın içinde “Karın nerede?” sesi yankılandı. Tuhaf gelse de, umursamadım. Birkaç dakika sonra aynı ses yine yankılandı.
Bunun üzerine karımı aradım, fakat açmadı. Hep açardı. Bir şeyler ters gidiyordu. Endişelenmeden duramadım.
Laptop’ımı açıp iPhone’umu bul uygulamasını çalıştırdım. Birkaç dakikalık aramanın ardından bingo, işte oradaydı!
Ne kadar üzüldüğümü tahmin edemezsiniz. Telefonu lisedeki erkek arkadaşının evinde olduğunu gösteriyordu. Takip eden birkaç hafta boyunca araştırmalarımı yaptım ve gerekli kanıtları topladım. Fakat beni gerçeğe yönlendiren o sesi, halen, halen açıklayamıyorum.
sevmiyorsan siktir git de aldatmak nedir ya.. hem karaktersiz kişiliksiz bir şey olmuş oluyorsun hem de hayatında sana kaç kişi böylesine değer verir sever ki o insanı üzüyorsun. yazık..
Aldatan herkes şerefsizin önde gidenidir, nokta Edit: Aslında çok küfür edilebilecek bir konu ama etmeyeceğim çünkü elimi yormaya, şarjımı tüketmeye değmeyecek insanlar bunlar. Bu konuda zaten çok hassasım, delirmemek elde değil be
Sadakat yoksa bitirin ilişkinizi. Aldatacaksan ayrıl öyle ne halt yersen ye bir insanın duygularını inciltmek de neymiş. Aldatanı affetmeyin atın hayatınızdan.