Ekşi sözlük yazarlarından kendikendineyazanadam'ın 'Sevgilinin ailesi ile tanışmak' başlığında paylaştığı bu entrysi sizi de epeyce şaşırtacak.
Not: Bu yazı, yazarının izniyle yayımlanmaktadır!
Bazıları bakılan açıya göre komedi, gerilim hatta korku filmlerine konu olacak ilginçlikte geçer.
Az sonra bahsedeceğim tanışma çok çok çok farklı bir platformda gerçekleşti.
2012 sonları. yeni bir işe başlamıştım. Eski iş yerindeyken birlikte çalıştığımız, aşırı çatlak ve birlikte çalıştığımız zamanlarda en yakın arkadaşım olan eleman beni aradı. Birlikte çalıştığımız zamanlarda diyorum çünkü iş değiştirince sürekli görüşemiyorsun. Arkadaşla son bir ay telefonda dahi görüşmemiştik, aramasına şaşırarak açtım telefonu.
- kanka napıyon?
+ işten geldim çay içiyorum balkonda, sen?
- güzel, cicilerini giyin, gezmeye çıkıyoruz.
+ nereye lan, akşam akşam?
- gelince anlatıcam ama sorgulamadan geleceksin benimle.
+ tamam nereye gideceğimizi söyle en azından.
- düğüne gidiyoruz, söz ver şimdi geleceksin benimle.
Düğün ortamlarını da hiç sevmem. Çok yakınım değilse evlenen, düğüne de gitmem ama bizimki benden başka kimseyi bulamadı yanına herhalde diye düşündüğümden söz de vermiş bulundum.
Babasının arabasıyla bizim evin önüne geldi bu. İndim aşağı, içmiş ama hafiften çakırkeyf olmuş sarhoş değil mal gibi sırıtıyor sadece. Takımı da çekmiş altına. Dedim düğün herhalde yakın birinin. ''Kanka Sude'yi hatırlarsın.'' dedi bu. hass*ktir dedim.
Sude dediği kız, bizimkinin eski sevgilisi. Maddi- manevi çok şey kattığını bilirim bu kıza sevgili oldukları dönemde.
Plaza insanı yaptı kızı bir bakıma. Nasıl desem, kız açıktan iki yıllık dandik bir bölüm bitirmişti, bizim iş hanında fena da sayılmayacak bir paraya sekreterlik işi ayarladı ona. Kızın maddi durumu çok iyi değildi, tepeden tırnağa kıyafetlerini bu alırdı. Onun haricinde kız kazandığı paranın neredeyse tamamını ailesine verirdi, gezerler tozarlar bütün masrafları bizim arkadaş karşılardı.
Zaten aynı iş hanındayız, kız işe gelir gelmez bol şekerli Türk kahvesi masasında olurdu. Arada çiçek alır bırakırdı kızın masasına yine.
Bir keresinde, bizimkinin kredi kartlarının limitleri hep dolu olduğu için iş yerinde bir ay boyunca avans çekmedi bizim eleman, öğle yemeği yemedi bir ay boyunca sigarayı da bizden otlandı hep. Kıza sevgililer gününde son model cep telefonu aldı peşin parayla.
Bir buçuk yıllık bu döngüde biz aynı iş yerindeydik oradan biliyorum neredeyse evinden dışarı çıkmayan kızı sinemayla, Starbucksla, bowling salonlarıyla, hafta sonları şehir dışı tatilleriyle, barlarla cafelerle tanıştırdı resmen.
Kız arada ailesinden falan bunaldığını söylediğinde, psikolojik destek verirdi kıza, ne yapar ne eder yüzünü güldürürdü.
Sonra, ne olduysa iki haftada oldu.
İnternetle hiç işi olmayan kız, çok dandik bir arkadaşlık sitesinde birini bulmuş kendine. Telefon numaraları verilmiş, görüşülmüş, ilişkiye girilmiş, iki hafta içinde oluyor bunlar.
Kızda da nasıl bir rahatlıksa mesajları silme gereği bile duymuyor, telefonun kurcalanacağını bile bile. Bizim arkadaş mesajları görüyor, o sinirle kıza Sevgililer Günü'nde kendisinin hediye ettiği telefonu kırıyor. Kız da açıklama olarak sadece bizim arkadaştan özür dileyerek, iki hafta önce tanıştığı herife aşık olduğunu söylüyor.
Arkadaş bunalıma girdi tabii, iki hafta kafa izni verdi patron. Kız da o ara işi bıraktı, bırakmak zorunda kaldı, öyle kapandı gitti o konu. Başka hiçbir konuşma yok, görüşme yok, olayın üzerinden bir yılı aşkın bir süre geçmiş, düğünü olan Sude, takım elbisesini giymiş düğüne giden benim arkadaşım, Sude'nin eski sevgilisi.
Tabii hemen geri döndürmeye çalıştım ben bunu, kesinlikle de o düğüne gitmeyeceğimi söyledim. Yeminler etti, en ufak bir tatsızlık çıkarmayacağını, sadece Sude'ye sağlam bir ders vermek istediğini söyledi. Lan, nasıl tatsızlık çıkmaz, biraz da vicdan yaptı ''Sen gelmezsen tek giderim, orada olay olur başıma bir, iş gelirse sorumlusu sensin, düğüne gideceğimi senden başka bilen yok.'' falan.
Gittik a*ına koyim, düğün salonuna. Bizi kapıda amcanın biri karşıladı ki kızın babasıymış, bizim arkadaş kırk yıllık aile dostu gibi adamın adını söylüyor, amcacım nasılsınız hal hatır sormalar falan, ha keza kızın annesine de aynı şekilde. Amcayla teyze gülüyorlar ama bir taraftan da birbirlerine bakıyorlar. Bizimki öyle candan, yakın davranıyor ki, ''Evladım biz seni çıkaramadık ama.'' bile diyemiyor herifler. Bizim arkadaş kızın ailesiyle bu şekilde, ismini bile vermeden tanıştı yani.
Sonra kızla damadın masasına gitti. Kızın suratı kirece döndü yemin ediyorum. Kız böyle kalıp beton gibi dondu, bir bana bakıyor, bir arkadaşa bakıyor. Bizimki kıza sarıldı, damada sarıldı, ''Sudeciğim enişteyle de tanışamadık ama bayağı yakışıklıymış maşallah.'' diyor, damat mal mal gülüyor, ben dudaklarımı ısırıyorum, Sude zaten şokta.
Düğünü tek başına domine etti bizimki ve Sude dışında kimse rahatsız olmadı varlığımızdan, sadece şaşırdılar ama memnundular, herif düğünü şenlendirdi resmen.
Sorunsuz takı törenine geçildi, bizimki ''Ben enişte beyi senden daha çok sevdim Sude'ciğim, kusura bakma.'' dedi. Çeyreği damada taktı, girdi ortalarına bir de düğün fotoğrafı çektirdiler, nasıl samimi, nasıl mutlu sanki kendi düğünü sanırsın, damat milletle tokalaşıyor, bizimkine sarıldı a*ına koyim.
Gitti fotoğrafçının yanına, fotoğrafları ne zaman alabiliriz falan diyor, Sude bizim arkadaştan tarafa hiç bakmadan gülümsemeye çalışıyor ama o kadar donuk bir gülüş ki. Lan bırak fotoları diyerek çektim kolundan bizimkini çıktık dışarı.
Yolda gidiyoruz, ''Görünce tuhaf hissettim lan.'' diyip ağlayacak gibi oldu bizimki. Toparlandı sonra ''Neyse bu ders ona yeter herhalde.'' dedi. ''Ömrü boyunca unutmaz artık beni.''
Valla kim ne derse desin on numara intikam olmus. Bunu yapanda adam gibi adammis cidden. Dovmemis sovmemis etmemis olmasi gerekeni yapmis. Ulan bu adam birakilir mi be ayrica yaptiklarina bak gordugu muameleye bak. Yazik yazik. Ama sen daha iyilerini hakediyorsun kardesim. Cidden insanin hayatindaki sayili onemli gunlerden biri de dugun gunudur kolay kolay hayatta unutamaz bu olayi. Efendi gibi altinini da takmis fotografini da cektirmis. Helal olsun ne denir.
Yazık be kıyamam. Cidden güzel efendiliğini bozmadan yapmış yapacağını cidden unutmaz artık onu bidaha. Ama çeyreğe yazık olmuş 1 gramlıklardan takaydı bari :D
Yeterince sağlam intikam almış. Başka ne yapabilirdi? Gidip kızı pompalıyla mı vursaydı yoksa eşek sudan gelene kadar dövse miydi? Gerçekten ben olsaydım hayatım boyunca unutamazdım. Ailenin, akrabalarının, "eşinin" önünde aniden her şeyi itiraf edebileceği korkusu, vicdan azabı... Ay okurken zevkten dört köşe oldum.