Yıllardır oylarını AKP’ye veren Emek Mahallesi seçmeni, 2014 yerel seçimlerinde Odunpazarı Belediyesi’ni alan CHP’den hizmet bekliyor. Sağ partilerin yaptıkları veya yapmadıkları hizmetlerinden ziyade ‘Lafa değil icraata bakalım’ diyor Emek halkı
Eskişehir’de yıllardır AKP’nin aldığı bir belediyedir Odunpazarı Belediyesi. Emek mahallesi ise sömürülen ve hizmet görmeyen kenar bir mahalledir. Adının da olduğu gibi Emek Mahallesi halkının %60-65′i çalışandır, emektardır.
Yoğunlukla mahallenin erkekleri ya inşaatlarda ya da Organize Sanayi Bölgesinde çalışmaktadır. Kadınlar ise ya ev hanımıdır ya da evlere temizliğe giden gündelikçilerdir.
2014 Yerel Seçimleri’nde Odunpazarı Belediyesi’ni CHP kazanınca ben de, Emek mahallesini ziyaret etmeye, gezmeye gidiyorum. Emek mahallesine giderken yeni yapılan tramvayı kullanıyorum. Giderken ücretli ancak dönerken, yeni açıldığı için Emek istikametinden çarşı istikametine giden tramvaylar ücretsizdir.
Mahalleye yaklaşırken, tramvayda oturduğum koltuğun önünde iki yaşlı amcanın konuşmalarına kulak misafirliği yapıyorum. Tramvayın Emek mahallesine gelmesinin iyi bir şey olduğunu ancak minibüs şoförlerinin hoşnut olmadıklarından söz ediyorlar. Ki ben kendimi bildim bileli Emek mahallesine minibüsle gidilir. Çünkü mahalle sakinleri açısından minibüs güzergahları daha müsaittir ve daha ucuzdur. Nadirdir öyle otobüse binmek. Sabahları ve akşamları yoğun olur otobüsler.
Tramvay, Emek mahallesine geliyor. İndiğim gibi rampa yukarı çıkmaya başlıyorum. Yolum bir kıraathaneye düşüyor ve içeri girip kendime bir çay söylüyorum. Kıraathane 8-10 masalı orta dereceden bir dükkan. Ancak öğle saatleri olduğu için sadece iki üç masa dolu.
Biraz zaman geçiyor ve mahallelilerle sohbete başlıyorum. Ömer Seyit amcayla tanışıyorum. Kendimi tanıtıp, aklımdaki sorulara cevap aradığımı anlatıyorum, Emek mahallesinin seçimlerinin nasıl geçtiğini ve seçimleri kazanan partiden neler beklediklerini sormak için geldiğimi söylüyorum. O da kırmıyor yardımcı olacağını söylüyor.
Ömer Amca Eskişehir’in köyü olan Seyitgazi’den göçme. Yıllardır Emek mahallesinde ikamet ettiğini ve çalıştığını anlatıyor. Oyunu her zaman sağ partiye kullandığını söylüyor. Sohbet iyi gidiyor ve çaylar tazeleniyor. Ben soruyorum, Ömer amca anlatıyor.
Emek halkı tramvayın gelmesine nasıl bakıyor?
Emek’te yıllardır oyların yarısından fazlası AKP’ye çıkıyor. Doğal olarak hizmet bekliyorlar. Ancak yapılan çalışmalar sadece asfalt atımından öteye geçmemiş.
“Bize ne zamandır söylüyorlar. E mahalleye tramvay gelecek. Gelsin. 6-7 yıldır bekliyoruz tramvayı. Derken seçim arifesi hoca(Yılmaz Büyükerşen), tramvayı açtırdı ve ilk haftayı ücretsiz yaptı” diyor Ömer amca.
Uzun zamandır burada AKP Belediyeciliği var. Emek mahallesine ne gibi yatırımlar yaptı?
Ömer amca gülerek “Yaptılar. Yaptılar. Aqua Park yaptılar. Benim neyime yarayacaksa. Kaplıca yapsa neyse” diyor alaycı bakışlarla.
Eskişehir’in en büyük mahallesi olduğunu hatırlatarak, otobüs ve minibüs seferlerinden bahsediyor. Sabah işçilerin ve öğrencilerin 44 Numaralı otobüste balık istifi gibi gittiklerinden bahsediyor.
Mahallenin önceden müstakil evlerden oluştuğunu, şimdi ise parayı bulanın müteahhit olup 4 katlı, 5 katlı binalar diktiğini söylüyor. Komşuluk ilişkilerinin öldüğünden, merhabaların kesildiğinden bahsediyor.
Ömer Amca kendisinin İl Özel İdaresinden emekli olduğunu söylüyor. “Biz yıllardır çocuklarımız aç, açık kalmasın diye çalıştık. Emekli olduk. Siyaset, politika bize göre değil ama aileden geliyor sağ partiye oy vermek. Geçimi kötü olan ailelere kömür, erzak dağıtımı yapılıyor. Camilere yardım yapılıyor. Yeri geliyor TOKİ’de öncelik tanınıyor. Benim oy attığım adam, babamın oğlu değil” diyerek içini döküyor.
Ömer Seyit amcam biraz sinirleniyor. “Bu çalma, çırpma işi uydurma. Bu zamana kadar bulamadılar şimdi mi ortaya çıkıyor? Paralel devletin işi bu. Yoksa neden şimdi çıkıyor bu olaylar, kavgalar. E oğlu para çalmış. Ama salak olduğundan bahsediyorlar. Nasıl olacak o iş. Ben inanmıyorum bunlara” dedikten sonra kahveciden çayını tazelemesini istiyor.
Gezi olaylarında yaşananlar ve ölen kişiler hakkında ne düşünüyorsun?
“Yavrum kim olursa olsun. Ne derlerse desinler. Ölüm içler açısı olan bir şey. Kaderini yaşayamamaktır genç yaşta ölmek. Gencecik delikanlılar hakkını arayacaklar tabi. Ama öldüler. Anaları, babaları ağlıyor. Ateş düştüğü yeri yakar. Burada İsmail öldü. Gencecik pırlanta gibi çocukmuş. Eyleme gittiğinde fırıncıdan dayak yiyor. Komada ölüyor. Sonra olayı polise yıktılar. Ne gerek var. Bırak siyaseti Ankara yapsın. Meclis yapsın. Fırıncı ekmek yapsa, İsmail ders çalışsa, hükümet işini yapsa olmazdı böyle şeyler.”
Odunpazarı Belediyesi artık ‘sol’ partinin elinde. Ne bekliyorsunuz ?
“AKP’nin bu yıl kaybedeceği belliydi. Çünkü CHP akıllandı burada. Her zaman sidik yarıştırır gibi iki aday koyuyorlardı. Az milimle kazanıyordu AKP. Biz ne diyelim, hakkımızda hayırlısı. Sonuçlar belli. Şimdi sıra Kazım Kurt’ta. Göstersin kendini Burhan Sakallı’dan iyi olduğunu. Biz icraata bakacağız.”
Hemen söze dalıyor kahveci; “CHP çalışır. İyi oldu. Diktatör olunmaz canım. Bir kere onlar, bir kere bunlar yapacak. Ne kavga çıkar ne dövüş” derken kahvede gülme krizlerine giriliyor.
Ben de sorularımın bittiğini söyleyerek, hepsine teşekkürleri sunuyorum. Ayrılmak zorunda olduğumu söylüyorum. Hepsi geldiğimden memnun olduğundan, siyasetçilerin de benim gibi ziyaret etmelerini söylüyorlar.
Emek mahallesi, araba tutkusu olan gençlerin, sabahtan akşama kadar çalışan işçilerin ve ev hanımlarının olduğu bir mahalle. “Bu mahalleye bir sinema salonu, tiyatro salonu ne de yakışır aslında” dedirtiyor insana. Ve ücretsiz olan tramvaya binip dönüyorum.
[email protected]