Garbati, Cellini'ye ait olan 'Medusa'nın Başı ile Perseus' heykelini yeniden canlandırarak hikayeyi tersine çevirdi. Bu durumun sonucunda ise ortaya 'Medusa, Perseus'un Başı ile' heykeli çıktı. Bu sanat eserinin altında yatan duygu ise empatiydi. Bu empati; güzel olduğu için herkes tarafından kıskanılan, tecavüz edilen ve tanrılar tarafından acı çektirilip öldürülen bir kadına duyuluyordu...
Bu heykel, şimdilerde New York Ceza Mahkemesi önünde adalet simgesi olarak sergilenmeye başlandı. Bu durum da oldukça ironik. Adaletsizliğin ve haksızlığın belki de en büyüğüne uğrayan bu kadının heykelinin bir ceza mahkemesinin önünde sergileniyor olması adalete olan güvenin kaybolmaması gerektiğine yapılan bir atıf olduğu düşünülüyor.
Peki sizce bu heykelin bu konumda sergilenme nedeni ne olabilir? Fikirlerinizi yorumlara bekliyoruz.
Allah çirkin şansı versin derler
Bu yunan tanrıları da pek uçkuruna düşkün. Mahkeme önündeki heykele gelince. Dostlar alış verişte görsün (Kızmayın da hiç bir zaman mahkeme adaletine güvenmedim. Örneğin: Diyelim ki biri bana bulaştı, arkadaşı benzettim. Mahkemede derdimi anlatsam da "darp" suçundan boku yedim. Ya da bir yakınına karşı suç işleyen bir şahsı biçtin. Mahkeme der ki; "tamam aga o bi bok yemiş ayrı. Ama sen de onu biçmişsin. Yandın.)
medusa da olsa insan insandır.hakimlere, topluma ve genel yargılara göre hareket etme haklı kimse onun yanında dur mesajı vermiş olabilir.