Downey araştırmayla ilgili, “Yaptığımız hemen hemen her karşılaştırmada, ya sosyal beceriler aynı kaldı ya da daha sonra doğan çocuklar için mütevazı bir şekilde arttı. Ekran maruziyetinin sosyal becerilerin büyümesi için sorun teşkil ettiğine dair çok az kanıt mevcut.” yorumunu yapıyor.
Bu çalışmanın nasıl hayata geçtiğini soracak olursanız, kendisi de bir baba olan Downey’nin pizzacıda oğluyla geçirdiği bir akşam sonrası olduğunu söyleyebiliriz. Nitekim ebeveynlerin sorunlarını ancak kendisi de ebeveyn olanlar anlar.
evet kaybediyor.
Kendimizi ele alalım; Biz (sözde) yetişkinler en basitinden bir misafirliğe gittiğimiz zaman yüz yüze, göz kontağı kurarak sohbet etmek yerine elimizdeki elektronik kutulara gömülüyoruz. Samimiyet ve iletişim neredeyse yok. Bizler elektronik cihazlara hapsettiğimiz çocuklarımızın gelecekteki versiyonlarıyız. İbn Haldun şöyle diyor; Çocuğunuzu terbiye etmekle uğraşmayın, zira zaten size benzeyeceklerdir. Kendinizi terbiye edin yeter. Velhasıl kelam, işe önce kendimizden başlamalıyız, bize göre 'yanlış' olanın ne kadar bilincindeyiz. Saygılar.