Ne zordur insanın zihnine hakim olamaması, dizginleri eline alamaması.
Düşüncelerine hükmedememesi, aklını kaçırması...
Bunlar çok kötüdür de, bir de bu yüzlerce sebebin ve sonucun içinde en beterleri vardır. Hayatı insana zehir eden, ruh halini darmaduman eden rahatsızlıklar.
İşte bu rahatsızlıkların en beter olanları...
En ilginç akıl sağlığı hastalıklardan birisi olan boantropide, hasta kendisini büyükbaş bir hayvan olduğuna inandırır. Hastalar genellikle bu tavırlarının bir rüya sonucunda başladığını ve devam ettiğini ifade ederler. Zamanla günlük hayatlarında büyük oranla bir büyükbaş hayvan gibi davranmaya başlarlar. Tarihsel kaynaklar Babil Kralı 2. Nebukadnezar’ın da bu hastalıktan mustarip olduğunu ifade eder.
Ayrıca Hindistan'da Tanrı olduğuna inanan kişiler, bu duruma sadece kendileri inanmakla kalmamış çevrelerini de inandırmışlardır.
Capgras sendromu adıyla bilinen bu psikotik bozukluk, ilk kez 1923 yılında Fransız psikiyatr Capgras tarafından detaylı bir şekilde tanımlanmıştır. Psikiyatr, mirasına konabilmek ve mülkünü elinden alabilmek amacıyla önce kocasının ve sonra kızının yerini alan sahtekârlardan – ya da gerçeğin tamamıyla benzeri olan kopyalardan – söz eden bir kadının vakasını kayda geçirmişlerdir. Bu iki uç ve saplantılı fikir, kendinden başka bir psikolojik rahatsızlık ya da zihinsel bozukluk ile birlikte ortaya çıkmadığı için daha da ilginç ve karmaşık bir hal almaktadır.
Hastalık, zihinde birçok uç ve aykırı fikirlerin yer edinmesine neden olur.
Genel olarak Güneydoğu Asya ülkelerinde yaşayan erkeklerde gözlenen bu rahatsızlığa sahip olan hastalar, cinsel organlarının giderek küçüldüğünü ve en son yok olacağını ve bunun sonucunda da öleceklerine inanırlar.
Adını ünlü yazar William Shakespeare'in (Şeyh Pir de olabilir tabii), Othello adlı eserinden alan bu rahatsızlık, kişinin sevdiği birini hastalık derecesinde kıskanması durumu olarak ifade edilmektedir. Othello Sendromu yaşayan kişi, hep eşinin kendisini aldattığını,sadık olmadığını düşünür.Bu kişiler karşısındakilere zarar verebilir.
Bu aldatılma tehdidine karşı önlemler almaya çalışır. Eşini takip eder, evden dışarı çıkmasını, camdan bakmasını istemez, perdelere ve çarşaflara işaret koyar, giydiklerine ve arkadaşlarına karışır.
Genellikle vücuttaki mineral eksikliği kaynaklı olan, yani fiziksel bir sebebi de olan bu hastalık temel olarak yenilmeyecek şeyleri yeme isteği duymak olarak özetlenebilir. Bu sendroma yakalanan kişi taş, toprak, demir, sabun, boya, kil, kağıt gibi birçok maddeyi yemek isteyebilir.
Beynin iki yarısı arasında ilişkinin zayıflaması veya bozulmasından kaynaklanan bu rahatsızlıkta, insan, bir eliyle tuttuğu nesnenin şeklini bile algılayamıyor. Daha ileri hallerde de ellerden biri tamamen kontrolden çıkıyor ve iradeyle hükmedilemez hale geliyor.
18. yüzyılda yaşamış bir Alman baronu olan ve Rus ordusunda paralısüvarilik yapan Karl Fredrich von Münchausen’in ismi, Rus-Osmanlı Savaşı dönüşte kahramanlıklarıyla ilgili anlattıklarının abartılı olması ve yalancılığıyla ünlenmesi sonrası, yalan hastalık öyküleri anlatanları tanımlayan sendroma verildi.
Yapay bozuklukların en uç tipi olan rahatsızlık, ilk kez 1951’de hastane hastane dolaşıp hastalık öyküleri uyduran ve kendilerine gereksiz yere cerrahi girişimler uygulanmasına razı bir grup hastayı belirtmek için kullanıldı. Bu rahatsızlığı bulunanlar doktorun muayenehanesine veya acil servise sıklıkla uydurma hastalık öyküsü ile gidiyor.
Öyküsü genellikle yalanlarla dolu olan bu kişilerin, şaşırtıcı sayıda hastaneye gittiği ve sağlık personelini aldattığı da gözleniyor.
Cottard Sendromu, diğer adıyla Yürüyen Ölü Sendromu, hastaların gövdelerinin veya vücutlarında bir bölümlerinin olmadığına, dağıldığına ya da kendilerinin hiç var olmadıklarına inandıkları nihilist sanrıdır.
Cottard sendromu,ağır depresyon ve akli hastalık durumlarında görülür. Bu sendromdan mustarip olanlar, sıklıkla kendi benliklerinin varlığından, hatta dünyanın varlığından şüphe duyarlar. Bu sanrılara sıklıkla da intihar girişimleri ve düşünceleri eşlik eder. Sendrom bu yönüyle, hasta olan kişinin çevresinden ziyade kişinin kendisi için ölümcül sonuçlar barındırıyor.
Cottard sendromunda hasta, her şeyini kaybetmiş olmaktan şikayet eder; tutkularını, vücudunun bir kısmını ya da tamamını kaybettiğine inanır. Genellikle öldüğünü ve yürüyen bir ceset olduğunu düşünür. Hastanın şikayetleri vücutta kurtlanma, çürümüş et kokusu alma gibi hayal görme belirtileridir. Bu hayal genellikle hastanın kendi teninde kurtların gezindiğini iddia etme derecesine kadar uzar.
“Apotemnofili”, insanların sağlıklı ekstremitelerini kesmek için çok güçlü bir istek duymaları olarak açıklanabilir. Bazı ciddi durumlarda bazı vücut parçalarını yabancı yada fazlalık olarak görürler ve onu ortadan kaldırmak isterler. Bu nedenle cerrahları ziyaret ederler ve o ekstremiteye amputasyon yapmalarını isterler.
Apotemnofiliden muzdarip hastalar, iki kolu ya da iki bacağı olmasından rahatsızlık duyarlar ve eğer o uzvundan kurtulmazsa huzura kavuşamayacaklarına inanırlar.
Otofaji, biyoloji literatüründe organelin ya da hücrenin bulunduğu ortama daha iyi adapte olabilmesi amacıyla bir bölümünü yok etmesi, sindirmesi olarak geçer.
Fakat otofaji, psikotik bir hastalığı da içine alır ki buna göre otofaji, kişinin kendini ısırarak ve çeşitli vücut parçalarını yutarak kendine acı çektirme isteği duymasına verilen isimdir.
Büyüme korkusu olan çocuklarda ve olgun oldukları halde çocuk gibi davranan (sosyal açıdan) insanlarda görülen davranış bozukluklarına verilen addır.
İlk sendrom 1983'de Dan Kiley isimli bir psikanalizt tarafından bulunmuştur. İsmi, James Matthew Barrie'nin Peter Pan isimli romanından gelmektedir. Fakat, Peter Pan Sendromu isimli kitap, bu sendromu detayı ile analiz etsede, DSM-IV tarfından gerçek bir hastalık olarak tanılmıyor.
Bu sendrom en çok olgun yaşta belirtiliyor (sosyal görevleri olduğu andan itibaren). En çok bekar insanlarda görülmektedir. Dan Kiley, bu sendromun küçüklükte, annenin baskısı ve babanın otoritesizliğinden kaynaklanıyor.
Bu sendromdan muzdarip olan sahip insanlar derilerinin altında onları ısırmaya çalışan böcekler olduğuna inanır. Derilerinde spontan veya kendi kendilerine oluşan deri lezyonları görülür ve bu hastalar çok fazla acı duyar ve bu lezyonlardan ötürü rahatsızlık hissederler.
Fregoli sendromunda hasta, etrafındaki birçok insanın aslında aynı insan olduğunu; ama farklı kılıklarda kendisini izlediğini düşünür. Buna göre, “kılık ustaları”, hastanın çevresinde dolaşır ve hastayı takip eder. Fregoli sendromunda hasta, bundan büyük rahatsızlık duyar. Rahat hareket dahi edemez. Sürekli takip edildiği hissine kapılır.
#4 Türkiye'de işlenen eş, sevgili ya da saplantılı aşık cinayetlerinin temelinde yatan sorundur temel bahane bu sendromdur.
Bende küçükken pika sendromunun hafif bir derecesi varmış sanırım Demir falan gibi şeyler olmasada yenmeyecek şeyler yiyorum