Alevcan, Ankara Üniversitesi'nde Rus Dili ve Edebiyatı mezunu olduktan sonra aynı yıl Rusya'da Moskova Devlet Üniversitesi'nde burslu olarak dil stajı yapma hakkı kazandı. Stajdan sonra Türkiye'ye döndü ve mütercim olarak çalıştı.
Bu sebeple de radikal bir karar alarak yeniden lisans eğitimi almak istedi. Ancak bu kararını ne ailesi ne de çevresindekiler pek desteklemedi. Alevcan, yine de hayallerinin peşinden gitmekte kararlıydı ve onu mutlu edecek şeyi seçti, psikolojiyi...
İsveç'in kuzeyinde yer alan Luleå şehrindeki üniversiteden kabul aldı ve öğrenim bursu kazanarak Luleå Teknik Üniversitesi Psikoloji Bölümü'nde lisans eğitimine başladı.
Bu işler sayesinde İsveç'te geçimini sağladı ve Avrupa'da çeşitli ülkeleri gezme fırsatını buldu. Alevcan, İsveç'te Türkiye'den farklı olarak yaptığı işin hakkını tam anlamıyla alabildiğini düşünmüş. Hatta öyle ki, bir öğretmen dersten önce ders için plan yaptığında da plan zamanı hesaplanarak öğretmene ödemesi yapılıyormuş.
Çalışırken kimsenin psikolojik olarak kötü hissedebileceği bir davranışla karşılaşmamasına çok dikkat ediliyor ve kişiler mobbinge karşı yasalarla korunuyormuş.
Öğrencilerin stres seviyelerini en az seviyeye indirmek için sınavlarda puanlandırma sistemi yerine geçip geçmeme yöntemi uygulanıyormuş. Ayrıca bir ders kaçırılır veya öğrenci dersi anlamazsa dersin hocasıyla birlikte telafi yapma imkanı da veriliyormuş.
Bu hakka Sabbatsar deniliyor ve 12 yıl boyunca eğitim görüp yorulan gençlerin okul yorgunluğunu üzerilerinden atmaları için bu hak veriliyor. Bu bir sene içinde gençler dünyayı geziyor, istedikleri kursları, eğitimleri alıyorlar ve adeta kendilerini buluyorlar. Böylece üniversitede veya iş hayatında ne istedikleri konusunda daha doğru kararlar verebiliyorlar.
Ancak Alevcan, bir yere bağlı olmaktan çok, kendisini bir dünya vatandaşı olarak görüyormuş. Gittiği her yere uyum sağlamaya ve olumlu yönlerini görmeye çalışıyormuş. Tam da olması gerektiği gibi!
Hemen arkaya acıklı hikaye koyalım. “Ailesinden destek görmediiiiii, herkes sırt çevirdiiiii” ne hikmetse moskovaya yollayan aile isveçe karşı çıkıyor, olaya bak. ayrıca avrupadaki hiçbir ülke bu kesin kendi ayakları üstünde durur diye bilmem kaç yıllık vize vermez. Burs da alsa belli birikim göstermek zorundasın. Yani aldım ceketi çıktım, sıfırdan kurdum olayı yok. Arkasında bir güvence tabii ki var da gidiyor. Fakir ve zorluklardan geçtim edebiyatı kimse yapmasın, boşuna ailesi peynir alırken on kere düşünen insanları umutlandırmayın. Az kızın tbt fotolarına bakın da görün bakalım ailesi olmadan mı başarmış bunca şeyi.
Ya tamam çok basit okumak aslında bunca insan zeki kendini geliştirmek insan enayi o yüzden bekliyor anladık her hafta böyle Avrupa'da aslında hayat çok ucuz , gitmek de çok ucuz filan. Hayatında Schengen vizesine başvurmamis adamlar içerik hazırlıyor. 2 buçuk sene ben okudum evet çok güzel orda hayat güzel bunu bilmeyen bir kişi bile kalmadı. Ama bazılarımızin sorumlulukları var çekip gidemiyoruz. Bakmamız gereken kişiler var.