Baskıcı bir ailede büyürken edindikleri özelliklerden yetişkinliklerinde yaşadıkları zorlukları anlatan kullanıcılar, bir nevi topluma ayna tuttu.
Baskıcı bir ailede büyürken edindikleri özelliklerden yetişkinliklerinde yaşadıkları zorlukları anlatan kullanıcılar, bir nevi topluma ayna tuttu.
O yüzden eve giriş saatimin olmasını ve bir şeyler için izin istemenin önemini şimdi daha iyi anlıyorum. Ailemin kararlarına saygı duymayı öğrendiğim için de memnunum. Bunun bana yetişkinlik hayatımda da epey yardımı dokundu. Ayrıca davranışlarımın bir sonucu olduğunun farkındayım.
Arkadaşlarımın evine gidemez, onlarda kalamazdım. Ve bu kadar korunmanın verdiği bir şey mi bilmiyorum ama şimdi insanların beni sevip sevmediği konusunda hep endişeleniyorum. Gerçekten davet edildim mi? Onlara yük oluyor muyum? gibi saçma endişelerim var.
Telefon yasak, arkadaşlarla dışarıda buluşmak yasak. Beni meşgul tutacak ve beladan uzak tutacak sevdiğim aktiviteleri yapmam bile yasaktı. Şimdi ben de bir ebeveynim ve çocuğumun aynı şeyleri yaşamaması için adeta cam üstünde yürüyorum. Ne aşırı rahat ne de bu tarz bir baskıcı anne olmak istiyorum.
Ona rahat davranmaları geri tepince, bende daha baskıcı bir tavır takındılar. Mesela arkadaşlarımla kütüphanede ders çalışmak için yalvarmam gerekirdi. Baskıcı olmaları sadece benim çocukluğuma zarar verdi, ablamdaki gibi bir pişmanlık yaşamadıkları için iyi iş çıkardıklarını düşündüler.
Elimizdekileri cebimizde garanti görmemeyi ve her şeye hazırlıklı olmayı da böyle öğrendim.
Kontrolcü bir insan oldum çıktım. Bir yetişkin olarak en basit kararı vermekte dahi zorlanıyorum. Hep donakalıyorum ve başkalarının benim için karar vermesini bekliyorum.
Şimdi öğretmen olarak çalışıyorum ve bu çocukların da kuralcı ebeveynlere ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.
Çocuklar yapmak istedikleri şeyi bir yolunu bulup yine yapar. Onları eğitin, cezalandırmayın.
Tek yaptıkları güvensiz ve yalancı bir evlat yetiştirmek oldu. Keşke onlarla daha rahat konuşabilseydim de böyle uzaklaşmasaydım.
Her geç kaldığım bir dakika, bir ay ceza demekti.
Hiçbir zaman kendi bildiğimi yapmazdım çünkü bu kurallara uymamak gibi gelirdi. Bunu aşmak için çok uğraşmam gerekti. Şimdilerde daha özgüvenli biri gibi hissediyorum.
Hiç boş kalamazdım, çocukluğum hep bir şeylerle meşgul olarak geçti. Şimdilerde de bir hobi edinmekte bu yüzden zorlanıyorum.
O yüzden bende çok da kötü bir etkisi olmadı, aksine memnunum.