Hayatınızda en az bir kere ağladıysanız (tebrikler, normal bir insansınız), o boğaza oturan yumru hissine hayli aşinasınızdır. Peki o hissin kaynağını merak etmiş miydiniz?
Hayatınızda en az bir kere ağladıysanız (tebrikler, normal bir insansınız), o boğaza oturan yumru hissine hayli aşinasınızdır. Peki o hissin kaynağını merak etmiş miydiniz?
Bu mekanizma, tehlike veya stres altındayken nasıl bir karar alacağımızı belirliyor: Olayın üstüne mi gideceğiz (savaşacağız), yoksa olaydan uzaklaşmaya mı çalışacağız (kaçacağız)?
Bu hazırlanma sürecindeki en önemli değişim ise solunum hızımızın artması oluyor.
Bu etki neticesinde glotis kası (nefes borusunun ağız kısmı) giderek genişliyor ve savaşma ya da kaçma eylemini daha efektik şekilde gerçekleştirmek amacıyla vücuda daha fazla oksijen girmesini sağlıyor.
Nitekim yutkunma eylemi, glotisin kapanmasını gerektiriyor.
Hal böyle olunca da boğazınızda o rahatsızlığı hissediyorsunuz.
Tam aksine, daha fazla havanın girebilmesi için nefes borusunun genişlemiş olan ağız kısmı...
Bilimle kalın!
teşekkürler.