Bir gün çölde adamın teki deve ile seyahat ediyormuş. Uzun zaman yol aldıktan sonra bitkin ve yarı baygın halde yardım isteyen birisi ile karşılaşmış. Devesinden inip adama su ve biraz da yiyecek vermiş. Yediklerinin etkisiyle kendine gelen adam kendisine yardım eden deveciye sağlam bir tokat atıp deveye atladığı gibi kaçmaya başlamış. Ne olduğunu anlamayan deveci kendisine tokat atıp kaçan adamın arkasından yüksek sesle bağırarak; "Sakın bu olayı kimseye anlatma!" demiş. Merakına yenik düşen hırsız uzaktan; "Neden bu olayı kimseye anlatmamı istemiyorsun?" diye seslenmiş. "Çünkü" demiş deveci, "Eğer bu olayı herhangi birine anlatırsan, bir daha kimse yolda kalan çaresiz bir insana yardım etmez..." Kıssadan hisse yukarıdaki evsizler aşşağılık karakterli çıktı diye tüm evsizleri aynı kefeye koymaya gerek yok.
Uzun zamandır onedioyu takip etmeme rağmen ilk kez yorum yazmamın sebebi ''peki siz böyle bir olayla karşı karşıya kalsanız'' sorusuna oy verenlerin üçte ikisinin hayır demesidir. Yetim olarak büyümüş ve zor zamanlardan geçmiş biri olarak yazıyorum. Bir yakınımızın tanıdığı muhtaç olan bir ailenin çocuğuna yardım etmek istemiş ve tanıdığımıza bir miktar para vermiş. O çocuk ben oluyorum ve bana eşofman alınmasına karar verildiğinde hem çok utanmış hemde çok sevinmiştim. O eşofman takımının parasını kimin verdiğini hala bilmiyorum aslında merak da etmiyorum çünkü iyilik böyle bir şeydir sen de gider başkasına yaparsın. Fakat şunu biliyorum ki o takımı uzun yıllar severek kullandım. O yıllarda seneye de giyersin trendiyle bir kaç beden büyük alınırdı da :) Demem şu ki; birine bir iyilik yapacaksanız, onu bir geceliğine prens ya da prenses yapmak yerine günlük hayatına yönelik gerçekten işini görecek bir iyilik yapın ki yerini bulsun.
buna benzer birşey yaşamıştım. tanımadığım ama ihtiyacı olduğunu bildiğim birine eşofman takımı almıştım adidas yada nike değil diye laf yemiştim
Bir gün çölde adamın teki deve ile seyahat ediyormuş. Uzun zaman yol aldıktan sonra bitkin ve yarı baygın halde yardım isteyen birisi ile karşılaşmış. Devesinden inip adama su ve biraz da yiyecek vermiş. Yediklerinin etkisiyle kendine gelen adam kendisine yardım eden deveciye sağlam bir tokat atıp deveye atladığı gibi kaçmaya başlamış. Ne olduğunu anlamayan deveci kendisine tokat atıp kaçan adamın arkasından yüksek sesle bağırarak; "Sakın bu olayı kimseye anlatma!" demiş. Merakına yenik düşen hırsız uzaktan; "Neden bu olayı kimseye anlatmamı istemiyorsun?" diye seslenmiş. "Çünkü" demiş deveci, "Eğer bu olayı herhangi birine anlatırsan, bir daha kimse yolda kalan çaresiz bir insana yardım etmez..." Kıssadan hisse yukarıdaki evsizler aşşağılık karakterli çıktı diye tüm evsizleri aynı kefeye koymaya gerek yok.
Uzun zamandır onedioyu takip etmeme rağmen ilk kez yorum yazmamın sebebi ''peki siz böyle bir olayla karşı karşıya kalsanız'' sorusuna oy verenlerin üçte ikisinin hayır demesidir. Yetim olarak büyümüş ve zor zamanlardan geçmiş biri olarak yazıyorum. Bir yakınımızın tanıdığı muhtaç olan bir ailenin çocuğuna yardım etmek istemiş ve tanıdığımıza bir miktar para vermiş. O çocuk ben oluyorum ve bana eşofman alınmasına karar verildiğinde hem çok utanmış hemde çok sevinmiştim. O eşofman takımının parasını kimin verdiğini hala bilmiyorum aslında merak da etmiyorum çünkü iyilik böyle bir şeydir sen de gider başkasına yaparsın. Fakat şunu biliyorum ki o takımı uzun yıllar severek kullandım. O yıllarda seneye de giyersin trendiyle bir kaç beden büyük alınırdı da :) Demem şu ki; birine bir iyilik yapacaksanız, onu bir geceliğine prens ya da prenses yapmak yerine günlük hayatına yönelik gerçekten işini görecek bir iyilik yapın ki yerini bulsun.