''O zamanlar 8-10 yaşındaydım. Atatürk Bahçe'ye geldi dediler. Koşarak gittik. Tren istasyonunda sandalyeler dizilmiş oturuyorlardı. Atatürk'ü davul zurnayla karşılayıp, halaylar çekip oynadılar. Atatürk oturduğu yerde oynayanları izledi. Daha sonra trene binip gittiğini hatırlıyorum. Çocuklar beni İstanbul'a götürdüklerinde, Atatürk’ün okuduğu okulu gösterdiler. Kızım Sevim cep telefonunda Atatürk'ün fotoğrafını gösterince duygulanarak gördüğüm buydu. Atatürk'ü gördüğüm anı unutamam.'' (DHA)
Keşke biz de aynı şansa sahip olabilseydik..