Ali bin Ebû Talib (doğum: 599, Mekke - ölüm: 661, Kûfe), İslâm Devleti'ni 656-661 yılları arasında yönetmiştir. İslam Peygamberi Muhammed'in hem damadı hem de amcası Ebu Talib'in oğlu olan Ali, İslam peygamberinin davetini kabul eden ilk erkektir. Sünni Islam'a göre Ali, dört halifenin sonuncusu, Şii Islam'a göre ise imamların ilki ve İslam Peygamberinin hak varisidir. Şii ve Sünni İslam arasındaki farklılaşmanın esas nedeni Ali ve İslam Peygamberi'nin vasisi hakkındaki bu görüş farklılığından ileri gelmektedir.
İslam medeniyetinde, Ali bilhassa ilmi, cesareti, imanı, dürüstlüğü, adanmışlığı, sadıklığı, cömertliği ve şefkati ile bilinip anılmakta olup, Sufi gelenekler için en önemli mistik figürdür. Özellikle, tefsir, fıkıh ve dini düşünce alanındaki üstünlüğü kabul görür.Ali,Kûfe'de bir mescitte ibâdet ederken Haricîler'den Abdurrahman İbn-i Mülcem tarafından hançerli saldırıya uğradı ve birkaç gün sonra öldü. Kûfe yakınlarında toprağa verildi.