Zeus'un oğlu Apollon bir gün Hatay'da dolaşırken güzeller güzeli Defne'yi görür.
İlk görüşte aşık olur. Fakat Defne erkeklerden nefret etmektedir. Evlenmeyi hiç mi hiç istemez.
Apollon ona delicesine tutulmuş peşini bırakmıyordu. Ormanda karşılaştıklarında Tanrı Apollon güzeller güzeli bu kızla konuşmak istedi ancak Daphne ondan korkarak koşmaya başladı.
Yorgunluktan bitap düşen Defne yakalanacağını hissettiğinde yakarışına cevap geldi ve tüm bedeni odun gibi ağırlaşmaya başladı. Güzel kokulu saçları yapraklara dönüştü ve kolları dallar halinde uzandı, küçük ayakları ise kök olup toprağın derinliklerine doğru indi.
O günden sonra Defne ağacı Apollon'un en sevdiği ağaç oldu, ve defne yaprakları genç tanrının saçlarının çelengi oldu. Kahramanlara ödül olarak defne yapraklarından yapılma taçlar taktılar. Apollon o kadar ağladı ki, bugün gözyaşlarını görmek isteyenler Harbiye şelalesine tanık olurlar.
Zeus'un oğlu Işık Tanrısı Apollon ve deniz Tanrısı Peneus kızı Daphne(Defne) arasındaki platonik aşk Hatay-Harbiye'de ağlayan bir şelaleye dönüşmüştür.
Kahramanların kafasına tac olup yüceliği dillere dolanmıştır.