'Kendinize bebekler gibi bakmanız gereken bir dönem. Kimin ne dediğini boş verin. Enerjinizi kim düşürüyorsa, onlardan uzaklaşmanız gereken bir dönem bu dönem. O kadar uykusuz zor gecelerim oldu ki… O gecelerin içinden yeniden doğarak çıktım. Unuttuğum, çocukluğum, her şey ile yüzleştim. Bütün bu duygular bende bir birikmişlik yaratmış, sonra için için kendimi yiyip bitirip bu hastalıklara yakalandım. İlk defa vazgeçtiğim bir dönem yaşadım, herkesten her şeyden nefret ettim. Kendimden bile ama sonra beni ayağa kaldıran çocukluk fotoğraflarım oldu. Çocukluk fotoğraflarım benim ayağa kalkmamı sağladı. Asıl yalnız, çaresiz olan bu çocuktu. O çocuğa sahip çıkmam gerektiğini düşündüm. Çok küçük yaşta anne oldum ben. Daha 18 yaşımdaydım, ‘nasıl iyi anne olurum’ hep bunu gözlemledim, etrafımdaki iyi anneleri taklit ettim'
Geçer annem 27 yıl oldu atlatalı ,o bize sahip çıktı ,bizde ona.Hiç unutmam kemoterapiden gelrdi, biz okuldan gelince soframız haxır olurdu.canımız bizim o
Kemoterapiden tırnakları düşüyordu,dediği ," Tarhanamı yapsaydım bari de sonra düşseydi " olmuş.Grip olmuş gibi yaşadı ve yaşattı bize bu kötü hastalığı
ben genelde gündüz kuşağı programlarından nefret ederdim ama bu sunucu abla beni gündüz kuşağı programını sevdiren ablaydı. Allah acil şifalar versin