Kabul etmek gerekir ki enerji kaynakları açısından diğer komşularımız gibi şanslı değiliz (tabii bunun bir şans olup olmadığı da tartışılır). O yüzden ithal ettiğimiz her enerji kalemi bize zaman zaman enflasyon, paramızın değer kaybı olarak geri döner. Bu durum çok eskiden beridir böyle süregelmiştir. Tabii bu enerji fakirliğimiz için elimiz kolumuz armut toplamaz. Sürekli yeni rezervler aranır. Bunların bir kısmı verimli bir kısmı değildir, her rezerv bulunmasında da ne alakaysa Lozan, dış mihraklar gibi konular da açılır. Eğer Türkiye'de yeteri kadar gündeme maruz kaldıysanız her seçim arefesinde yeni rezervler bulunur. Sandıklar kapanıp balkon konuşması yapılınca da bu rezervler bir sonraki seçimde gündeme getirilmek üzere unutulur. Yine bir seçim arefesinde olduğumuz için malumunuz rezerv haberleri de çoğaldı. Ancak Fazıl Duygun isimli bir gazetecinin muhtemelen gaza gelip yeni rezervin 250 milyar dolarlık değeri olduğunu yazması biraz kafaları karıştırdı.
Az kaldı. Yerin altından beyaz peynir, sucuk, füme et, 35'lik Efe Gold falan çıkacak. Ah ulan Lozan...