Çocuklar ne çok seviyor değil mi O'nu? Hem de 100 seneden fazladır, hâlâ!
Kaynak: Atatürk Ansiklopedisi
Çocuklar ne çok seviyor değil mi O'nu? Hem de 100 seneden fazladır, hâlâ!
Kaynak: Atatürk Ansiklopedisi
Yapılan bu teklifte; Milli tarihimiz için çok önemli olarak görülen TBMM'nin açılış gününün 2. yılına girilirken, bugünün milletin hatırında kalması için, 'milli bayram' ilan edilmesi istenir.
...bu karanlık günlerde yapılacak daha önemli işler olduğu ve 23 Nisan'da Meclis açıldı diye kendi kendine bayram günü belirlemesinin doğru olmadığı gibi görüşler ileri sürerler.
Kanun 23 Nisan'dan sonra kabul edildiği için 1921'de kutlamalar tezahürat şeklinde yapılır. Gazi, yanında bulunanlar ile Meclis balkonunda halkı, askerleri ve öğrencileri selamlar.
Savaş yıllarında felakete uğramış olan çocukların bakımının yapılması, hayatlarının korunmasının yanında, üzüntülerini azaltıp neşelendirmek amacıyla bu bayramın çocuklara armağan edilmesi istenir.
Ve böylece 1927'den itibaren 23 Nisan, Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı olarak kutlanmaya başlar. Hatta Mustafa Kemal Paşa, Cumhurbaşkanlığı bandosunu Çocuk Esirgeme Kurumu'nda görevlendirir.
Bu balolarda çocukların dilediklerince eğlenmesinin yanında onlar için yardım parası da toplanır. Gördüğünüz fotoğraf ise Ankara Palas'taki 1929 kutlamalarından.
Başka illerden gelen çocukların Ankaralı aileler tarafından misafir edildiği haftada yine çocuklara yardım kampanyası olarak 20-30 Nisan arası mektup ve telgraflara 'şefkat pulu' yapıştırılır. 1933'ten itibaren ise çocuklar TBMM'yi ve Atatürk'ü ziyaret etmeye başlarlar.
75'teki kutlamalara TRT'nin katılması oldukça önemli olup UNICEF'in 79 yılını Uluslararası Çocuk Yılı olarak ilan etmesi de TRT için bir itki olur ve 23 Nisan 1979'da Sovyetler, Romanya, Bulgaristan, İtalya ve Irak'ın katılımı ile TRT Uluslararası Çocuk Şenliği'nin ilki gerçekleştirilir.
1981'den 2013'e kadar MEB tarafından düzenlenen bayram organizasyonları ise ne yazık ki 2012'de yapılan milli bayramlar düzenlemesi ile birlikte kısıtlanmış ve stadyum gösterileri kaldırılmıştır.
Çocukken 23 Nisan sabahı heyecanla kalkar, annemin bir gün önce hazırladığı kıyafetlerimi giyerdim. Erkenden kahvaltımızı yapar ve 09.00'da başlayacak gösteriler için stadyumda yerimizi alırdık. Saat 12.00-13.00'e kadar sürerdi etkinlikler. Etkinlik çıkışı pamuk şeker, dondurma, kağıt helva, balon, rüzgar gülü, bayrak satan seyyar satıcılardan mutlaka bir şeyler alırdık. Her sene aynı heyecanla giderdim o gösterileri izlemeye. Ta ki Milli Bayram düzenlemesi ise kısıtlama gelene kadar. Artık sadece şehir meydanında sade bir törenle en fazla bir saat süren bir etkinlik ile milli bayramlar kutlanıyor. Tabi buna ne kadar kutlama denirse.
o savaşlarda nice çocuklar cephede nicelere ise anasız babasız kaldı bayram çocuklarımıza az bile benim yurdumun çocukları Iyi bir eğitim ve iyi bir gelecek hakediyor. cunku atalari cephede can verdi. Sarıkamış ta can verdi.
Hasret kaldık Atam o renkli bayramlara icimiz kapkara Güneşimiz desen yarim. Benim çocukluğum da ucaklar ucardi bayramlar da arkalarindan renkli dumanlar cikardi izlemek için çatıya koşardım şimdi ise gözlerin masmavi gökyüzü sessiz bulutlar var gökyüzü bile sessizz ☹️🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🌹🌹