Çocuklar ne çok seviyor değil mi O'nu? Hem de 100 seneden fazladır, hâlâ!
Kaynak: Atatürk Ansiklopedisi
23 Nisan'ımız Kutlu Olsun! Peki, Bu Kutlu Günü Neden Çocuk Bayramı Olarak Kutladığımızı Biliyor musunuz?
4
Emin Çölaşan'ın da dedesi olan ilk adalet bakanlarımızdan Saruhan mebusu Refik Şevket Bey ve bazı diğer mebuslar 23 Nisan'ı "iyd-i Milli addi" yani Milli bayram olarak kutlanmasını teklif ederler.
Yapılan bu teklifte; Milli tarihimiz için çok önemli olarak görülen TBMM'nin açılış gününün 2. yılına girilirken, bugünün milletin hatırında kalması için, 'milli bayram' ilan edilmesi istenir.
Ancak bu teklifin kabul edilmesi tartışmalı olur. Meclisin içinde bu fikre muhalif olanlar genel olarak, dini hususlar milletin kendi içinden geldiği gibi bayram yapması...
...bu karanlık günlerde yapılacak daha önemli işler olduğu ve 23 Nisan'da Meclis açıldı diye kendi kendine bayram günü belirlemesinin doğru olmadığı gibi görüşler ileri sürerler.
Tüm tartışmaların sonunda ise 2 Mayıs 1921'de "23 Nisan'ın Milli Bayram Addine Kanun" oylanır ve kabul edilir.
Kanun 23 Nisan'dan sonra kabul edildiği için 1921'de kutlamalar tezahürat şeklinde yapılır. Gazi, yanında bulunanlar ile Meclis balkonunda halkı, askerleri ve öğrencileri selamlar.
1926 yılına kadar "Ulusal Egemenlik Bayramı" olan 23 Nisan, bu yıldan sonra Himaye-i Etfal Cemiyeti'nin (Çocuk Esirgeme Kurumu'nun) teklifi ile çocuk bayramı olarak kutlanmaya başlar.
Savaş yıllarında felakete uğramış olan çocukların bakımının yapılması, hayatlarının korunmasının yanında, üzüntülerini azaltıp neşelendirmek amacıyla bu bayramın çocuklara armağan edilmesi istenir.
Ve tabii ki bu istek olumlu karşılık alır ve Mustafa Kemal Paşa, "geleceğin teminatı" olarak gördüğü çocuklara yakın ilgi gösterir.
Ve böylece 1927'den itibaren 23 Nisan, Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı olarak kutlanmaya başlar. Hatta Mustafa Kemal Paşa, Cumhurbaşkanlığı bandosunu Çocuk Esirgeme Kurumu'nda görevlendirir.
Ayrıca Gazi, o tarihten itibaren düzenlenmeye başlanan balolara katılarak çocuklara olan ilgisini ve sevgisini dünyaya ilan eder.
Bu balolarda çocukların dilediklerince eğlenmesinin yanında onlar için yardım parası da toplanır. Gördüğünüz fotoğraf ise Ankara Palas'taki 1929 kutlamalarından.
1929 yılından itibaren ise Çocuk Esirgeme Kurumu'nun isteği ile 23-29 Nisan günleri, çocuk haftası ilan edilir ve bugünlerde okullar resmi tatil ilan edilerek tüm çocukların kutlamalara katılımı sağlanır.
Başka illerden gelen çocukların Ankaralı aileler tarafından misafir edildiği haftada yine çocuklara yardım kampanyası olarak 20-30 Nisan arası mektup ve telgraflara 'şefkat pulu' yapıştırılır. 1933'ten itibaren ise çocuklar TBMM'yi ve Atatürk'ü ziyaret etmeye başlarlar.
50'li yıllara kadar Halkevleri bünyesinde kutlanan bayram, Halkevleri'nin kapanmasıyla eski şaşaasını kaybetse de 70'li yılların sonunda Çocuk Esirgeme Kurumu amacına ulaşır ve 23 Nisan uluslararası bir kimlik kazanır.
75'teki kutlamalara TRT'nin katılması oldukça önemli olup UNICEF'in 79 yılını Uluslararası Çocuk Yılı olarak ilan etmesi de TRT için bir itki olur ve 23 Nisan 1979'da Sovyetler, Romanya, Bulgaristan, İtalya ve Irak'ın katılımı ile TRT Uluslararası Çocuk Şenliği'nin ilki gerçekleştirilir.
Bugüne kadar 90 civarında ülkeden 50 bini aşkın çocuğun katıldığı bayram 1985 yılında resmi olarak uluslararası bir nitelik kazanır. 1997 yılında ise belediyelerde çocuk meclisleri açılır.
1981'den 2013'e kadar MEB tarafından düzenlenen bayram organizasyonları ise ne yazık ki 2012'de yapılan milli bayramlar düzenlemesi ile birlikte kısıtlanmış ve stadyum gösterileri kaldırılmıştır.
Ne diyelim... Elbette yine coşku ile kutlayacağız ulusal bayramlarımızı aynı 1979'daki bu ilk TRT şenliğinde olduğu gibi. Sevgiyle ve Atatürk'le kalın dostlar!
Bu içerikler de ilginizi çekebilir:
Yararlı Bir Yurttaş, Mükemmel Bir İnsan Yetiştirmek İsteyen Ebeveynlere Büyük Atatürk'ten Öğütler
Atatürk'ün Günlüğünde Kadın Erkek İlişkilerine Dair Söyledikleri Bugün Bile Bize Yol Gösteriyor
Küçük Mustafa'yı Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ümüz Yapan Beş Şehir
Çocukken 23 Nisan sabahı heyecanla kalkar, annemin bir gün önce hazırladığı kıyafetlerimi giyerdim. Erkenden kahvaltımızı yapar ve 09.00'da başlayacak gösteriler için stadyumda yerimizi alırdık. Saat 12.00-13.00'e kadar sürerdi etkinlikler. Etkinlik çıkışı pamuk şeker, dondurma, kağıt helva, balon, rüzgar gülü, bayrak satan seyyar satıcılardan mutlaka bir şeyler alırdık. Her sene aynı heyecanla giderdim o gösterileri izlemeye. Ta ki Milli Bayram düzenlemesi ise kısıtlama gelene kadar. Artık sadece şehir meydanında sade bir törenle en fazla bir saat süren bir etkinlik ile milli bayramlar kutlanıyor. Tabi buna ne kadar kutlama denirse.
o savaşlarda nice çocuklar cephede nicelere ise anasız babasız kaldı bayram çocuklarımıza az bile benim yurdumun çocukları Iyi bir eğitim ve iyi bir gelecek hakediyor. cunku atalari cephede can verdi. Sarıkamış ta can verdi.
Hasret kaldık Atam o renkli bayramlara icimiz kapkara Güneşimiz desen yarim. Benim çocukluğum da ucaklar ucardi bayramlar da arkalarindan renkli dumanlar cikardi izlemek için çatıya koşardım şimdi ise gözlerin masmavi gökyüzü sessiz bulutlar var gökyüzü bile sessizz ☹️🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🌹🌹