Aşı ya da ilaç tedavileri, yeni çalışma şekilleri, nakit paranın sonu, bulut mutfaklar, izleme ve görüntüleme sistemleri gibi önümüzdeki yıllarda bizi bekleyen gelişmelere hepimiz az çok hakimiz.
Özel teknoloji muhabiri Harry de Quetteville' in haberine göre 2021' de sıradan bir günün nasıl yaşanacağını kendimize uyarlayarak anlatıyoruz. Fonda çalması için bir de şarkı önerelim: İzel - Ah Yandım
Telefondan gelen bildirim sesleriyle uyanıyorum. 'Aşı avında yeni gelişmeler…” Asla değişmeyen bir hikaye.
Kilit ekranında parlayan noktaya ( temas izleme uygulaması) bakıyorum;yeşil. Seyahate uygun anlamına geliyor.
Takvimi kontrol ediyorum; bu hafta mavi vardiya. Yani evden değil ofiste çalışıyorum.
Kahvaltı, dişler ve termometre. Bunlar artık rutinimiz. Eğer ateşiniz varsa dışarı çıkmanın anlamı yok çünkü her yerde termal görüntüleme var.
Çocukları okula yolcularken en son tabletlerine bakıp şarjını kontrol ediyorum.
Web erişimi olmayanlar çok geride kaldı bu yüzden bir yıl kalmayı tercih edenler oldu.
Harçlık verme kavramı çoktan ortadan kalktı, nakit kullanımı yok denecek kadar az.
Yaşanan krizden sonra sanal para birimleri de ortaya çıktı.
En yakın bankanın nerede olduğunu bile hatırlamıyorum; tüm işlemler online hallediliyor.
İşe gitmek için yola çıkıyorum. Artık toplu taşıma yerine bisikleti tercih ediyorum.
Çoğu şirket uzaktan ya da vardiyalı çalıştığı için plazaların yarısı boşaldı.
Ofise girerken termal kameradan geçiyorum, iş arkadaşlarımla selamlaşmak için fazla yaklaşırsak telefona uyarı bildirimi geliyor. Vardiya sistemi nedeniyle bazılarını aylardır görmemiştim.
Toplantılar 6 metrelik sosyal mesafeyle yapılıyor ya da çevrimiçi gerçekleşiyor. Çay-kahve sohbetleri bitti, sigara içen gruplar dağıldı.
Öğle yemeği için dışarı çıkıyorum. Kalabalık restoranlarda grup halinde yenilen yemeklerin yerini, iş yerlerinin yakınına kurulan ahşap piknik masaları ve sandviçler aldı.
Birçok restoran da bulut mutfağa geçiş yaptı. Buradan iş yerlerine ya da evlere servis yapılıyor.
İşe geri dönerken o renkli büyük vitrinlerin iyice azaldığını görüyorum. Online mağazalar, e-ticaret platformlarına yapılan desteklerle gittikçe büyüyor.
Bir sonraki toplantıyı beklerken tatil fikri tekrar aklıma çeliyor. Bu yıl da evde kalarak 'düşünceli seyahat' modasına uyabiliriz ya da karşılıklı turizm anlaşması yapan ülkelerden birine gitmeyi düşünebiliriz.
Her gün işe gitme kavramı olmadığı için birçok kişi şehir dışına taşındı, kalanlar da kırsalda yaşamanın hayalini kuruyor. Halbuki şehir merkezinde konut kiraları hiç olmadığı kadar düştü.
Eve dönerken markete uğruyorum. Raflarda daha az seçenek, daha yüksek fiyat görülüyor.
Mevsimsel ürünler ilgi görüyor, daha az et tüketiliyor.
Akşam yemeğinden sonra Şampiyonlar Ligi yarı finalini izlemek için televizyonu açıyorum. Tribünde hala karton taraftarlar var.
Hollywood çekimleri tamamlayabilmek için video oyunu teknolojisine döndü ve asla geri bakmadı.
Netflix' in artık interaktif için farklı bir kategorisi var.
Yatmak için hazırlanırken eşime tatil hakkında ne düşündüğünü soruyorum. 'Sadece gidip ailemi görmek istiyorum.' diyor.
Işığı kapatmak için uzandığım sırada telefonuma bildirim geliyor. Bulunduğum bölgedeki Cov-19 riskini gösteren renk yeşilden turuncuya döndü, sanırım bir süre daha evdeyiz.
Çok mutlular !!