Avustralya’da 20 yıl boyunca takip edilen geniş ölçekli veriler, evden çalışmanın ruh sağlığı üzerindeki etkilerine dair tartışmalara yeni bir perspektif kazandırıyor. Özellikle kadın çalışanlarda belirgin faydalar sunan bu model, iş-yaşam dengesinin güçlenmesi ve stresin azalmasıyla birlikte psikolojik iyilik halini destekliyor. Bulgular ofis ve ev dengesini bir araya getiren hibrit düzenin uzun vadede en sağlıklı çalışma biçimi olabileceğini gösteriyor.
İşte detaylar...
16 binden fazla çalışanı takip eden ulusal HILDA araştırmasının verilerinden yararlanılan çalışmada, özellikle kadınların hibrit çalışma modelinden belirgin şekilde yarar sağladığı saptandı.
Avustralya’da giderek yaygınlaşan evden çalışma kültürü, uzun zamandır hem verimlilik hem de psikolojik etkiler açısından inceleniyordu. Yeni araştırma, yalnızca pandemi döneminin olağan dışı koşullarını hariç tutarak, uzun vadeli bir tablo sunuyor.
İncelemeye göre, haftanın büyük bölümünü evden geçirip 1–2 günü ofiste tamamlayan kadınların ruh sağlığı en iyi seviyede. Bu iyileşme, gelirde yüzde 15 artışa eşdeğer pozitif bir etki olarak değerlendiriliyor. Kadınlar için bu faydanın yalnızca “yol stresinden kaçınmak” ile ilgili olmadığı, iş-yaşam dengesinin kolaylaşması ve daha düşük iş stresi gibi faktörlerin belirleyici olduğu belirtiliyor. Araştırmacılar, ruhsal açıdan hassas kadınlarda bu etkinin daha da güçlü görüldüğünü vurguluyor.
Bunun olası nedenleri arasında:
Sosyal çevrenin daha çok işyeri merkezli olması
Toplumsal roller nedeniyle iş dışı yüklerin kadınlara kıyasla daha az olması
gibi etkenler gösteriliyor.
Araştırmada ilgi çekici bir başka bulgu da işe gidiş süreleri oldu:
Kadınlarda yolculuk süresi ruh sağlığında kayda değer bir değişim yaratmazken,
Erkeklerde yarım saatlik bir ek yolun bile ruh halini olumsuz etkileyebildiği ortaya çıktı.
Araştırma, evden çalışma kararlarının tek tip uygulanmaması gerektiğini güçlü biçimde vurguluyor. İşverenler, özellikle zorlanan çalışanları desteklemek için esnek ve hibrit modeller sunmalı. “Herkes ofise dönsün” yaklaşımının çalışan refahı açısından hatalı olabileceği belirtiliyor. Kamu tarafında ise trafik yükünü azaltacak altyapı yatırımlarının ve esnek çalışma politikalarını teşvik eden düzenlemelerin güçlendirilmesi öneriliyor.