2 Atom Bombasının Ardından Nasıl Oluyor da Japonya ve Amerika Bugün Dost Kalabiliyorlar?
2. Dünya Savaşı boyunca Japonya ve Amerika azılı düşmanlar iken ne oldu da bugün Amerika'nın Asya'da en çok çalıştığı ülke Japonya oldu?
İki ülkenin uzun düşmancıl geçmişine rağmen bugün oldukça dostane olduklarını fark etmişsinizdir.
Böylesine büyük bir değişimi tahmin etmesi zor.
1941 yılında Japonya'nın Pearl Harbor'ı bombalaması üzerine bütün Amerika halkı şok olmuştu ve yaklaşık dört yıl sonra ABD, Japonya'nın Hiroşima ve Nagazaki şehirlerine iki yıkıcı atom bombası atarak savaşı sonlandırdı ve Japonya'yı 7 yıl sürecek bir reform sürecine dahil etti. Peki, bütün bunlar sonucu Japonya ve Amerika nasıl bugünkü hallerini aldı?
Amerika'nın savaştan sonraki amacı Japonya'yı esiri haline getirmek değil Asya'da büyümekte olan komünist rejime karşı bir defans çizgisi haline getirmekti.
Amerikalılar 1. Dünya Savaşı'ndan büyük dersler almışlardı. Özellikle Almanya'nın savaş sonrası borçlar batağına düşmesi ve olayların 2. Dünya Savaşı'na olan etkileri Amerika'nın Japonyaya olan yaklaşımını oldukça etkilemişti.
Amerika, Japonya'nın imparatorunu sorumlu tutmadı.
Atom bombalarının ardından harap olmuş Japonya'da oluşabilecek bir kıtlık tehlikesinden korkan Amerika, olası huzursuzluğu önlemek için Japonya'ya yiyecek desteğinde bulundular. Ayrıca İmparator Hirohito'yu savaş suçlarından yargılamak yerine daha stratejik bir seçim ile tahta kalmasına izin vererek savaş sırasında militarist güçler tarafından kandırıldığına dair bir senaryo oluşturuldu.
Japonya'nın savaşı sonlandırmasının sebebinin yenilgi değil barışı tercih etmesi olduğu söylendi.
Japonya'nın ve halkının öz saygı ve özgüven kaybı yaşamaması için yenildikleri değil barışı tercih edildikleri ülke boyunca yayınlandı. Ayrıca Amerika, Japonya'daki yeni değişimleri benimsemeleri için yerel yetkilileri ve vatandaşları öngörülen reformların uygulanmasında mümkün olduğunca inisiyatif almaya teşvik etti. Japonlar başta düşmancıl yaklaşsa da 7 yıl süren bu uzun süreçte insancıl bir şekilde yaklaşılması uzun süren bir güven ilişkisi kurulmasında etkili oldu.
Nisei olarak adlandırılan 1. nesil Amerikan Japonlar bu süreçte oldukça yardımcı olmuştu.
Savaştan önce Amerika'ya göç etmiş Japonların evlatları olan Nisei'ler Japonya'nın bu değişiminde oldukça yardımcı oldu. Özellikle İngilizce konuşmanın yanı sıra Japonca da konuşabilen Niseilere Kibei adı verilirdi ve Kibeiler, bu süreçte en büyük yardımı sağlamıştı.
İşgal sırasında, Japonya'nın vilayetlerine atanan askeri hükümet ekiplerinin bir parçası olarak 5.000'den fazla Nisei görev yaptı.
Kibeiler, ülkenin tarihi, sosyopolitik, kültürel, dini, ekonomik, eğitimsel ve pratik normlarını derinden anlayabildikleri için oldukça değerliydi. Belgelerin, haritaların oluşturulmasında ve Japonyalılar ve Amerikalılar arasında derin bir bağın kurulmasında özellikle yardımcı oldular.
Niseilerin en büyük başarılarından birisi ise Japonya'nın yeni anayasasını yazmalarıydı.
Yaklaşık 103 Makale içeren yeni anayasa, 3 Mayıs 1947'de yürürlüğe girdi. Bu anayasa toprak reformu, kadınların oy hakkı, ifade özgürlüğü, din, işçi sendikaları ve ABD tarzı eğitim sistemlerinin kurulması gibi birçok maddeyi kapsıyordu.
En önemli maddesi ise kesinlikle 9. maddeydi.
Bu maddede 'Adalet ve düzene dayalı uluslararası bir barışı içtenlikle arzulayan Japon halkı, ulusun egemen bir hakkı olarak savaştan ve uluslararası anlaşmazlıkları çözme aracı olarak tehdit veya güç kullanımından sonsuza dek vazgeçiyor. [Bu] amacı gerçekleştirmek için kara, deniz ve hava kuvvetleri ile diğer savaş potansiyeli olan birimler asla korunmayacaktır. Devletin savaşma hakkı tanınmayacaktır.” şeklinde yazıyor.
Kısacası Amerika 1. Dünya Savaşı'ndan sonra aldığı dersleri iyi uygulamış gibi duruyor.
Bütün bu süreçler ve atılan adımlar Japonya'nın Amerika ile olan bugünkü iyi ilişkisinin sebepleri arasında.
İlginizi çekebilir:
Popüler İçerikler
Nasıl oluyor da Almanya tüm dünya tarafından dışlanmıyor? Zamanın sonuna kadar birbirini boğazlayacak değiller ya.