Şimdiki çocuklar gibi televizyon nedir bilmez idik. Daha çok mecmualara gazetelere merak salmış idik. Bir haberi bazen 2 gün sonrasında öğrenir, sokaklarda otomobil yok denecek kadar az olduğundan özgürce koşar idik.
1. Teksas ve Tommiks çizgi romanlarının ilk zamanlarına şahit olup farklı çizgi romanları da Teksas-Tommiks adıyla benimsedik.
2. Evde radyo dışında elektronik aletin olmadığı hatta radyonun lüks sayıldığı zamanlardı.
3. Radyoda Zeki Müren'in genellikle canlı olarak sunup şarkılarını seslendirdiği programını dinlerdik.
4. Hayatın televizyon karşısında değil sokakta aktığı, tüm oyunların dışarıda oynandığı özlem duyduğumuz yıllardı.
5. Şimdiki gibi envai çeşit plastikten yapılmış oyuncaklar yerine babalarımızın veya kendimizin bizzat yaptığı tahta oyuncaklarla vakit geçirirdik.
6. Birbir çeşidi bulunan ayakkabılar yerine erkekler kara lastik, kızlar da çeşitli renkleri bulunan lastik ayakkabılar giyerdi.
7. Artan yoksulluk sebebiyle "İstanbul'un taşı toprağı altın" deyimini bu yıllarda daha çok duymaya başlamıştık.
8. Evvelsi gün oyun oynadığımız alanlarda gecekondu diye tabir edilen yeni yapılanmalar belirmeye başlamıştı.
9. Kırdan kentlere yeni göç etmiş ailelerin çocuklarıyla kısa zamanda unutulmaz dostluklar kurmuş, yepyeni oyunlar öğrenmiştik.
10. Brezilya'da düzenlenen 1950 dünya kupasına çok masraflı olduğu gerekçesiyle katılmamıştık.
11. Sinemada ilk izlediğimiz andan itibaren en çok sevdiğimiz filmlerden olan Avare filmine gidip gidip ağladığımız günlerdi.
12. 1959 Millî Lig yani ilk Türkiye Profesyonel Futbol Ligi sezonu da bizim çocukluğumuzda başlamıştı.
21 Şubat 1959'da İzmirspor-Beykoz maçıyla başlayan lig, 14 Haziran 1959'da oynanan ve Fenerbahçe'nin Galatasaray'ı 4-0 yendiği 2. final maçıyla sona ermişti.