Uzaya çıkan astronotların anlattıkları, çoğu zaman teknik detaylardan çok zihinsel kırılma anlarıyla dikkat çekiyor. Dünya’ya yukarıdan bakmak, alışılmış düşünce kalıplarını kısa sürede geçersiz kılıyor. Ron Garan da Uluslararası Uzay İstasyonu’nda geçirdiği yaklaşık altı ay boyunca böyle bir farkındalık yaşadı.
Kıtalar, okyanuslar ve atmosfer yukarıdan bakıldığında tek bir bütün halinde algılanıyor. Ülkeler, sınırlar ve siyasi ayrımlar gözden kayboluyor. Astronotların sıkça yaşadığı ve 'Overview Effect' olarak adlandırılan zihinsel değişim tam olarak burada başlıyor.
Garan’a göre uzaydan bakmak, bazı gerçekleri tartışmasız hale getiriyor. İnsan yapımı ayrımlar anlamını yitirirken gezegen ölçeğinde düşünme zorunlu hale geliyor. Yaşamın tamamı, ortak ve sınırlı bir alan üzerinde sürüyor.
Big Think ile yaptığı röportajda Ron Garan, çevresel krizlere yaklaşımın temelden yanlış kurulduğunu anlattı. Küresel ısınma, ormansızlaşma ve biyolojik çeşitlilik kaybı gibi başlıkların tek tek ele alınması, asıl sorunu gizliyor. Yörüngeden bakıldığında tüm krizlerin aynı kökten beslendiği net biçimde görülüyor.
Garan’a göre temel hata, insanlığın kendisini gezegensel bir bütünün parçası olarak görmemesi. İnsan yapımı sistemler, yaşam destek mekanizmalarını küresel ekonominin alt başlığına indiriyor. Uzaydan bakıldığında ekonomi görünmüyor, yalnızca canlılıkla dolu kırılgan bir biyosfer seçiliyor.
Uluslararası Uzay İstasyonu’nun penceresinden bakarken gördüğü manzara, Garan’ın anlatımında özel yer tutuyor. Yıldırım fırtınaları, kutup ışıkları ve gezegeni saran atmosfer tabakası, uzaydan son derece ince görünüyor. Yaşam, neredeyse kağıt kalınlığında bir katmana bağlı durumda.
ah ah biz daha arabadan balkondan copu duzeltemedik. uzaydan bakildigin da ki durumu nasil anlatalim🥺
uzaydan bakınca öyle ama yeryüzünde çarşıya bile giderken belli bi sistem kullanmak zorundayız
Ben de haber diye okudum.