17 Ağustos 1999 depreminin üzerinden tam 25 yıl geçti. 45 saniye süren deprem, Türkiye'nin en büyük depremlerinden biri olarak kayıtlara geçmiş, 17.840 vatandaşımız ise hayatını kaybetmişti.
99 depreminin 25. yılında, o anları henüz çocukken yaşayan bir vatandaşımızdan oldukça anlamlı bir paylaşım geldi.
Tarihinin en büyük depremlerinden birini yaşayan Türkiye, merkez üssü Gölcük olan 7,4 büyüklüğündeki depremle sarsıldı.
Sarsıntı tam 45 saniye sürmüştü.
Binlerce bina yıkılırken uykularında olan vatandaşlarımız, enkaz altında kalarak can verdi. O acı dolu günlerin üzerinden 25 yıl geçti geçmesine ama, neler öğrendiğimiz hala muallak.
13 Ağustos'da doğum günü olan çocuk, yıllardır hayali olan oyuncağa ve bilgisayara kavuşmuştu. 16 Ağustos'da ise en yakın arkadaşları evlerine gelmiş, beraber hediyelerinin keyfini sürmüşlerdi.
'Hiçbir şeyin bu ülkede değişmemesine, aradan geçen onca yıla rağmen daha da acınısı halkça yaşamış olmamıza, geride kalan insanların bu acıyla yaşamaya mahkum edilmesine ve bundan zerre sorumluluk duymayarak halkını yapayalnız ve çaresiz bırakmış bu devlete hiçbir zaman hakkımı helal etmeyeceğim ve hiçbir zaman barışmayacağım.'
'Tahliye edildikten kısa bir süre sonra adını ve ismini değiştirerek tekrardan inşaat sektöründe devam etti. Veli Göçer’in yaptığı Çınarcık’daki evlerin hepsi yıkıldı. O yıkılan evlerde ömrümüz boyunca unutamayacağımız travmalarımızla yaşamaya devam ediyoruz. Aynı acılar ile sınanmadan ölmeyin tek dileğim bu.'
maalesef öbür dünya diye kendinizi kandırdıkça, bu dünyada suçlular sizin cennet hayallerinizi yaşamaya devam edecekler.
O günlerde yapılanların bir kısmını hatırlıyorum: 1- organ mafyası. Depremin olduğu yerlerde enkazdan çıkan çocukları hastaneye götürme bahanesiyle araçlarına alır ve bir daha kendilerini göremezsiniz. 2- hırsızlar. Hırsızlar böyle bir felakette enkaz altında kalmış, vefat etmiş kişilerin değerli eşyalarını almaya çalışırlar. Hatta anlatılan bir anı şöyle; bir hırsız enkaz altında vefat etmiş kadının bileziklerini almak için kolunu kesmeye çalışırken, oradan geçen asker bunu görüyor ve hırsızın kafasına sıkıyor. ...
Çok kötü günlerdi, yaşayan bilir, o çığlıklar kulaklardan hiç gitmedi. Buna rağmen insanlar ders almadı. 99 bizim hayatımızın dönüm noktası oldu. Bir daha mutlu olamadık, her şey daha da kötü oldu.