16 Şubat’ta Aslan burcunda bir dolunay yaşayacağız. Dolunay anının yükseleni Başak, yöneticisi Güneş ise yine Başak burcunun yönettiği 6. Evde, Aslan’ın egosu, kibri değil Başak’ın mütevazı tavrını arıyor bu dolunay, içi boş gururların sonu hüsran; emekle, çabayla, kendimize çizeceğimiz yeni yolu aydınlatmaya ise çok hevesli.
Öfkemizin gerçek sebebini bulmak için parmak uzatmak yerine, içimize ve özümüze dönmek, bizi öfkelendirenin gerçekte ne olduğunu anlamak ve hatta gerekirse yüzleşip, “yenilmenin gücü”nü kullanmak işimize yarayabilir.
Buradaki yenilgi, bizi kaosa sürükleyen “ego”nun yenilgisidir, aslında bu savaş dışarı ile değil kendimiz ve egomuz arasında gelişiyor, bizi de esir alacak kadar güçlendiğinde tek çözüm onu yerle bir etmek, çünkü sınırsız kibir, en çok içinde mayalandığı ruha zarar verecek ve onu çürütecektir.
Çünkü artık “isteme, arzulama” halinde değilizdir, isteme hali elde edemedikçe ve engellendikçe öfkeyi artırdığı gibi kendimize duyduğumuz güveni de sarsar ve onu elde edememeyi “gururumuza yediremediğimizden” ya vazgeçer ya da öfkeyle, hırsla belki de intikamla elde etme yoluna gireriz. Bu nedenle bu dolunayda önce egoyu ve kibri ardımızda bırakmamız gerek.
Mevzu eğer aşksa dönüp kendimize bakalım, odağımızda “bizim isteklerimizin” olduğu bencil bir pencerede miyiz yoksa kaybetmemek uğruna “karşımızdakinin isteklerinin” kendimizden önde olduğu fedakâr bir kapının eşiğinde miyiz? Oysa ne biz merkezde olmalıyız ne de merkezimize başkasını almalıyız, her ikisi de yıkmamız gereken egoya hizmet eder. Merkezde “aşk” olduğunda herkese eşit pay düşer. Bir taraf fazla çekiştirdiğinde bağlar ne kadar kudretli olursa olsun, kopmaya mahkumdur.
Hayallerimizi mantıkla birleştirerek, akılcı ve planlı adımlarla, kontrol edilmiş ve bize hükmeden değil bizim hükmettiğimiz bir enerjiyle tamamlanalım, egomuz yenilsin, yenilsin ki biz bilincimizin gerçek arzusunu görebilelim, onun uğruna savaşabilelim.
Kaynak: zeynepanlatsın