Hepimiz günlük hayatımızda onlarla karşılaşırız, yanlarından geçip gideriz. Ne dertleri olduğunu, nasıl bir mücadele ve psikolojik savaş içinde olduklarını düşünmeyiz bile. Türkiye'de engellilerin yaşadıkları zorlukların sadece küçük bir kısmını sizler için derledik.
Görme engellilerin güvenle yürümeleri için yapılan kaldırım taşlarının sonuna konulan beton saksı, onların ciddi şekilde yaralanmalarına sebep olabilir.
Yapılan bilet indirimlerinden önce, rahatlıkla şehir içi veya şehir dışında seyahat edebilecekleri konfora sahip otobüsler dizayn edilmesi gerekiyor.
Çünkü milyonlarca insanın yaşadığı bir toplumda bir kişi bile kamu hizmetlerinden gereği gibi faydalanamıyorsa bu ciddi bir sorun teşkil etmeli.
Kimi zaman bu dünya birkaç sokaktan, kimi zaman da sadece evin içinden ve bir pencere kenarından ibaret oluyor.
Çünkü en basit işlerini bile başkalarının yardımıyla halledebilirler. Bunun sebebi onlar değil, bizlerizdir.
Empati duygusu en kuvvetli insanlar bile bu hayatı tam olarak anlayamazlar.
Çünkü insanların geçebilecekleri alan bırakmazsanız mecburen yol üzerinden geçerler ve çok acı olaylar yaşanabilir.
Çoğu buna alışmıştır. Hatta umursamazlar bile.
Engellilere verilen değer ve yaşam haklarına gösterilen özen, bir ülkenin medeniyet seviyesini gösterir. Ülkemizin her konuda olduğu gibi bu konuda da hali içler acısı. Engelli kardeşlerimizin hakları gözetilmiyor, çok üzgünüm. Devlet olarak da millet olarak da duyarlı değiliz. Olay, görme engelliyi karşıya geçirip vicdan rahatlatmaktan ibaret değil.
Bunlara kim bakacak? Devletin başında o kadar sorun varken engellileri nasıl düşünsünler? Hadi bi sıkıntı yok diyelim doğru düzgün ne kaldırım var ne de hayatlarını kolaylaştıracak herhangi bir şey. Ne düşünen var ne de onları anlamak için empati kuran... Bir insanın hayatı bu kadar acı olmamalı.
empati kuramamak, onlari anlayamamak ne kadar kotu. Herkezin olabilecegi bir durum duyarli olmak icin ne olmasi gerekiyor.