Milattan önce 79 yılında yalnızca 15 dakikada yüz yüze kaldığı Vezüv Yanardağı'nın öfkesiyle haritadan silinen Pompeii, modern arkeolojinin en değerli keşiflerinden biridir. Şaşırtıcı arkeolojik keşiflerle birlikte Pompeiili insanların neler yediğine dair daha çok bilgi sahibi olmaya başladık. Fast food'u bizden önce keşfetmiş olabilirler mi ya da pizzayı ilk onlar mı yaptı?
Gelin bu soruların cevaplarına ve daha fazlasına birlikte bakalım. 👇
Kaynak: 1
Şehir, neredeyse zaman makinesi gibi bize antik dünyanın gündelik yaşamına dair birçok ipucu sunuyor. Özellikle dikkat çeken konulardan biri de Pompeii'de ne yenilip içildiği.
Örneğin, 'garum' denilen balık sosu herkes tarafından seviliyordu. Garum, özellikle fakir kesimin beslenmesini zenginleştirmekte büyük rol oynuyordu. Pompeii'deki halk ayrıca çeşitli baharatlar, fare dolması ve lazanya da tüketiyordu.
Öncelikle, burada yaşayan insanların 'pizza' yemediğini söyleyelim. Evet, bir freskte gösterilen düz ekmek parçası 'pizzanın atası' olarak lanse edildi ama unutmayın ki domates o dönemde İtalya'da mevcut değildi. Yani ekmek üstüne konan et, sebze veya meyveler domates olmadan yapılmıştı. Bu yemek, modern lazanyanın atası olabilir çünkü yemeğin ana bileşenleri makarna katmanları, et ve ricotta peyniridir.
Bu belki de modern insanlar için oldukça şaşırtıcı bir yemek olabilir ancak Pompeiililer arasında fare dolması oldukça popülerdi. Fareler, 'glirarium' adı verilen seramik kaplarda kabuklu yemişlerle besleniyor ve daha sonra pişiriliyordu. Apicius'un yemek kitabına göre fareler domuz eti, biber, çam fıstığı ve balık sosu ile dolduruluyordu.
Tarihçi Lowe, flamingo yemenin yukarı sınıf için bir statü sembolü olduğunu belirtse de bu iddiayı doğrulayan somut arkeolojik kanıt henüz bulunmamıştır.
2005 yılında Pompeii'de çalışan arkeologlar, şehrin sakinlerinin yediği bazı meyve ve sebzeleri yeniden diktiler. Bunlar arasında incir, zeytin, erik ve üzüm vardı. Ayrıca, Pompeiililer Kuzey Afrika ile hurma ticareti yapmaktaydı.
Pompeiililerin beslenme düzeni ağırlıklı olarak balıktan oluşuyordu. Herculaneum'daki kanalizasyonlarda bulunan 43 farklı türde balık kemiği bu tezi desteklemektedir. Ayrıca, koyun, tavuk, mercimek ve fasulye gibi diğer protein kaynakları da tüketilmekteydi. Yulaf ve arpa gibi tahıllar da oldukça yaygındı.
Şehirde tuza kolay erişim olsa da diğer baharat ve çeşniler sınırlıydı. Bu yüzden Romalılar, zencefil ve biber gibi ekstra tatlar için Hindistan ile ticaret yapıyordu ancak baharatlar genellikle zenginlerin ulaşabileceği bir lükstü.
Şarap ise bakla kullanılarak tatlandırılıp renklendiriliyordu. Yapılan kazılar, bir şarap barında bakla dolu şarap çömleklerini ortaya çıkarmıştır.
Pompeii'de 'thermopolia' adı verilen fast-food benzeri tezgahlar bulunurdu. Şehirde 80 civarında bu tür tezgahtan olduğu bilinmektedir. Çalışan sınıf sıklıkla buradan öğle yemeği alırdı. Bu tezgahlarda şarap yanı sıra çeşitli etler de satılıyordu. Bu fast-food mekanları genellikle parlak fresklerle süslenmişti ve bu freskler, menüde yer alan hayvanları tasvir ediyordu. Yemekler genellikle elle yeniyordu çünkü Pompeii'de henüz çatal veya kaşık kullanılmıyordu ancak yemek yemeyi oldukça konforlu kılan yemek sedirleri bulunuyordu.
Pompeii'de genellikle kahvaltı yapılmaz, öğle yemeği de oldukça sınırlı olurdu. Akşam yemekleri ise özellikle zenginler için büyük bir öneme sahipti. Kadınlar genellikle aileleriyle sakin bir akşam yemeği yerken zengin erkekler gösterişli partiler düzenlerdi. Bu partiler öğleden sonra başlar, bazen sabaha kadar sürerdi.
bilgilerin çoğunu atmışlar yine
Hindistan ile ticaret enteresan.