'14 yıl önce bugün oğlum hayatını kaybetti. Sevdiğiniz birini kaybetmekle mücadele ediyorsanız, size bazı sözler vereceğim.'
"Sabah uyandığınızda düşündüğünüz ilk şey bu olmayacak söz veriyorum."
"Söz veriyorum, her gece uyanık kalıp nefesiniz kesilene kadar hıçkıra hıçkıra ağlamayacaksınız."
"Söz veriyorum, her zaman boğazınızda acının hareket ettirilemez bir kaya gibi olduğu o yumru hissi olmayacak."
"Kederin, sizi düşüren dalgaları daha küçük, daha az şiddetli olacak söz veriyorum. Ayakta durabilecek ve etrafınızdan geçmesine izin vereceksiniz, üzerinizden değil."
"Söz veriyorum, yürümek her zaman bacaklarınızı sürüklüyormuşsunuz gibi hissettirmeyecek. Nefes almak her zaman hatırlamanız gereken bir şey olmayacak. Bunları tekrar hiçbir güç sarf etmeden yapacaksınız."
"Başkasının mutluluğu ya da sosyal medya fotoğrafları, güncellemeleri sizi etkilemeyecek söz veriyorum. Gülümseyecek ve bir zamanlar sizin de sahip olduğunuz gibi çok özel bir şeye sahip oldukları için mutlu olacaksınız."
"Ağlamadan isimlerini söyleyebileceksiniz, söz veriyorum. Bir anınızı paylaşacaksınız, o sırada özlem duyabilir, üzgün hissedebilirsiniz ama kırılmış hissetmeyeceksiniz."
"Söz veriyorum, her yıl dönümünde hareket edemediğiniz için işten izin almak zorunda kalmayacaksınız. O günü özel kılan bir şey bulacaksınız ya da sıradan bir gün gibi geçireceksiniz. İkisi de sorun değil."
"Her zaman böyle acıtmayacak, söz veriyorum."
"14 yıl önce bir kadın bana sözleri vermişti ve ben ona inanmamıştım. Yılların onu nasıl iyileştirdiğini anlatırken sessizce ağladım ve ona inanmadım. Benim acım farklıydı."
"Siz de benim yanıldığımı düşüneceksiniz ama 14 yıl içerisinde, ya da 12 ya da 5 ya da 9, boğazınızdaki o acı silinip gidecek ve siz de bu sözleri başkasına vereceksiniz."
"O zamana kadar kendinize karşı nazik olun. Keder aceleye gelmez, ve bu, özellikle bir kayıp yaşamak için zor bir yıl. Sizi çok seviyorum."
Yaşıyoruz tabi! Ne kadar yaşamak denilirse fakat hatırlıyoruz da çünkü unutmak istemiyoruz. O yüzden yaptığın şey çok iyi olsa da sadece yaşıyoruz diye nefes almak yaşamak ise ve arada gülüyoruz yaşamın bir anında gülmek mutlu olmaksa bir miktar oluyoruz. Bir o kadar hissizleşiyoruz dış dünyaya ama unutmuyoruz. Unutamıyoruz alışıyoruz(yokken yaşadığımız hayatı devam ettiriyoruz. )Ama işte hep bir ama var. o yüzden eskisi gibi olamıyoruz zaten eskisi gibi de değiliz. Zaman değişkenlik gösteren bir şey ve benim BABAM öldüğünde zamanda hayata değişti. Tek bir örnek vere bilirim. Ben pişman olmam yani ahh! çok pişmanım demezdim hayata , çünkü seçimlerin bana ait olduğuna ve bu seçimler sonucunda oluşan şeylerden pişman olmayıp bir şeyler öğrenmem , geliştirmem gerektiğine inanırdım. Birini kaybettiğiniz de pişman oluyorsunuz. En basit , neden bu kadar az fotoğrafım var diye oluyorsunuz ama oluyorsunuz.
Yaşıyoruz tabi! Ne kadar yaşamak denilirse fakat hatırlıyoruz da çünkü unutmak istemiyoruz. O yüzden yaptığın şey çok iyi olsa da sadece yaşıyoruz diye nefes almak yaşamak ise ve arada gülüyoruz yaşamın bir anında gülmek mutlu olmaksa bir miktar oluyoruz. Bir o kadar hissizleşiyoruz dış dünyaya ama unutmuyoruz. Unutamıyoruz alışıyoruz(yokken yaşadığımız hayatı devam ettiriyoruz. )Ama işte hep bir ama var. o yüzden eskisi gibi olamıyoruz zaten eskisi gibi de değiliz. Zaman değişkenlik gösteren bir şey ve benim BABAM öldüğünde zamanda hayata değişti. Tek bir örnek vere bilirim. Ben pişman olmam yani ahh! çok pişmanım demezdim hayata , çünkü seçimlerin bana ait olduğuna ve bu seçimler sonucunda oluşan şeylerden pişman olmayıp bir şeyler öğrenmem , geliştirmem gerektiğine inanırdım. Birini kaybettiğiniz de pişman oluyorsunuz. En basit , neden bu kadar az fotoğrafım var diye oluyorsunuz ama oluyorsunuz.