Martin Pistorius, elektroniğe ilgisi olan, Güney Afrika'da büyümüş normal bir çocuktu. Ama 12 yaşında gizemli bir hastalık onu ele geçirmeye başladı. Semptomlar küçüktü.Önceleri, boğazı ağrıyordu. Ardından zamanının büyük kısımında uyumaya başladı. En sonunda hareket kabiliyetini tamamen kaybetti.
(Önde, en sağda Martin)
Doktorlar, Martin'in Streptokokal Menenjit*'* rahatsızlığına sahip olduğunu düşünüyorlardı. Ona yardım etme şansları yoktu, bu yüzden onu eve yolladılar. Ailesine ise ona, ölene kadar bakmaları gerektiğini söylediler.
(*Menenjit; beyni ve omuriliği kaplayan koruyucu zarlarda oluşan akut enflamasyondur. Enflamasyon; bakteri, virüs veya diğer mikroorganizmaların enfeksiyonu sonucu ve az da olsa ilaçlar tarafından olabilir. Menenjit'te enflamasyonun beyin ve omuriliğe yakınlığı hayatî bir risk taşıyabilir. Bu halde durum acil vaka olarak tanımlanır.
*Streptokok; gram-pozitif, yuvarlak şekilli, fakültatif anaerop, katalaz
negatif, sporsuz ve hareketsiz bakterilerdir. Sabit bir çizgi üzerinde
çoğaldıkları için ikli ya da zincir şeklinde görülürler. Karbonhidrat fermentasyonlarının son ürünü laktik asittir. Bazı türleri karbondioksitli ortamlarda üreyebilir. Tüm vücutta flora bakterisi olarak bulunup, deride en çok bulunan bakterilerdendir. Büyük çoğunluğu insan patojenidir ve hastalık etkenidir. Kaynak: Vikipedi )
Evde, ailesi bir prosedür hazırladılar ve ona banyo yaptırdılar, yemek yedirdiler, iki saatte bir yatak yarası olmaması için çevirdiler. Öğlen ise bakım merkezine gönderiyorlardı.Koma içindeki 2 senede Martin bilincini geri kazanmaya başlamıştı. Artık 16 yaşındaydı ve durumunun farkındaydı. Hala vücudunun tamamını kullanamıyordu. Birisiyle iletişim kurması ise 10 sene sonraydı.
Martin, günlerini işi kestirmeden yapan, onu suistimal eden bakım merkezi çalışanlarıyla geçiriyordu.
Kendi sözleriyle,
'Korkunçtu. Elbette onlar(Ebeveynlerinden bahsediyor.) bu durumu ortaya çıkardıklarında, bunu tüyler ürpetici bir durum olarak buldular. Babam bu olayları rapor etti ancak herkes bu durumu inkar etti. Sonuç olarak adalete sahip olamadım. Bakım merkezindekiler saçlarımı çekerek gözlerimi yaşartıyor, zorla yemek yedirmeye çalışırken dişlerimi kırıyorlardı. Bu durum beni hasta ediyordu.Onlar ise bana bağırıp çağırıyorlardı. Ağlarsam daha beterini yaşayacağımı biliyordum. Hasta olduğum zamanlar zorla kaynamış çay içirtiyor, zorla yediriyor, tokatlanıyor, kendimi değersiz hissettiriyorlardı. Bir süre sonra bana bakması gereken kadının cinsel saldırıları başladı. Bir başka kadın ise odama girdi, bacaklarımı araladı ve seks taklidi yapıyor ve bana uygunsuzca dokunuyordu. Hiç bir şey beni bu durumdan daha fazla güçsüz hissettirmemişti. Kaçmak istemiştim.'
Martin, uğradığı sayısız işkencenin bir türü olan, televizyon karşısına çekilmiş tekerlekli sandalyede saatlerce,bıktıran derece tekrarlanan bir şekilde Barney programını izlemeye zorlandığını da anımsıyor.
Yaşadığı en acı an, annesinin odaya girip sessizce, 'Umarım ölürsün,' dediği andı...
En sonunda Martin, etrafında olup biten tüm o korkunç şeyleri çözebilecek hale gelmişti. Bazı şeyleri duymazdan gelmeye başlamıştı.
2001 Yılında, yani Martin 25 yaşındayken terapisti Martin'in iletişim girişimlerini farketmeye başladı.
Martin'in artık iş yapabilir durumda olduğunu gören insanlar ona yardım etmeye başladılar. Yapabileceğini hissettiğinde zihnini öğrenmeye açtı. Kaybettiği zamanı geri kazanmak içindi bu. Önce, bilgisayar yoluyla iletişim kurmayı öğrendi. Ardından okula başladı ve iyi bir derece kazandı, evlendi, kendi web tasarım şirketini kurdu, araba sürmeyi öğrendi.
Hatta, 'Hayalet Çocuk'(Ghost Boy) adında bir kitap yazdı ve kitabı en çok satanlar listesine girdi.
Hikayesi o kadar çekici bulundu ki, eşinin ve kendisinin oynayacağı bir film çekimi bile konuşulmaya başlandı.
Alıntı galeridir. Sadece çevrilmiştir. Kaynak: ( Man Spent 12 Years In A Coma, 'I Heard Everything' Including His Mother Saying 'I hope you die.' )
"o bunun kaynanasına atlamış, bütün mahalle tren yapmış" haberi/makalesi olsa yorumla burayı "yıkarlardı"...
Bana MARİE BALTER'in hikayesini hatırlattı. https://www.facebook.com/MuhtesemHikayeler/photos/a.227237307347262.53989.186941624710164/613127608758228/ Asla imkansız değil! Hiçbir zaman geç değil!