Dönem başında alınan 'çok çalışacağım, bu dönem teşekkür alacağım.' gibi kararlar çoktan unutulmuştur. Sınava kalan son üç gün de her gün yarın çalışırım denilmiş ama bir gün kala sınıfın en çalışkanından notların fotoğrafları istenmiş, onlara da okulda çalışılmasına karar verilmiştir.
Artık sınavdan geçmek istediğini fark eden öğrenci ne yapacağını bilemez haldedir ve etrafta not çıkaran her kim varsa, sıraları dolaşarak yanlarına oturur, 'Ya kanka beni de çalıştırsana, hiçbir şey anlamadım valla.' dramı yaşanmaktadır. Sınıfın çalışkanının yanına oturmaya çalışmış olsa da malesef onun yanında oturan sınıfın ikinci çalışkan öğrencisi, buna izin vermemiştir.
Gerçekten çok konuştuklarından mı bilinmez ama neredeyse bütün öğretmenler o arka dörtlüye ön yargılı yaklaşır. Sürekli dağıtma tehditleri, sınavın ortasında gelen tebeşirler... Ah arka dörtlü, ne çektiniz bu hocalardan.
Sınavdan önce 'kopya ile geçerim nasıl olsa' düşüncesiyle sıraya yazılan kopyalar, öğretmen görür korkusuyla sınav başlamadan silinir, hazırlanan kağıtlar çıkarılamaz, önündekinden bakma umudu da; o, kolunu koyar koymaz uçup gider. Ama yalnız değilsiniz merak etmeyin, acınız acımızdır.
-Hocam A-B var mı?
-Hocam sınav test mi?
-Hocam kaç dakika kaldı?
-Hocam kurtarma sınavı yapacak mısınız?
Bu soruları sormayan öğrenciye öğrenci demem ben.
Sınıftan çıkan en ufak fısıltıya gelen “Ştt!” komutuyla birlikte başlayan ve sınav bitişine kadar süren tıkırtı istisnai durumlarda ılımlı hocamızın öğrencilerden birinin başına dikilip, kağıdını incelemesiyle es verir ve bir bilemedin iki dakika sonra konsantrasyonu arttıran bu olağan üstü musiki kaldığı yerden devam eder.
Sınıfın ön sıralarında ikamet eden bu canlı türleri eksiksiz not tutma yönleriyle de bilinmektedir. Dönem başından, sınavdan bir önceki derse kadar başını kitaptan kaldırmayan canlı, sınav esnasında da kafasını kaldırmayacak ve hatta hocanın “kağıtlarınızı kapatın!” komutuyla sınav kağıdıyla büsbütün birleşecektir.
Bir tür parazittir ve ters bakışlara maruz kalsa dahi iflah olmayan bu tür sınav sonrası her türlü işkenceye tabii tutulabilir, tuvalete çekilebilir, çıkışta okulun arka sokağında sıkıştırılabilir.
Bu güne kadar sınavda sorulan her soru sonrası aynı cevabı vererek işin içinden sıyrılır. Cevap verdiği takdirde bütün sınıf dönemi belgeyle bitirecek, hatta ODTÜ öğrencisi olmaya hak kazanacaktır(!)
Grup kurulur, konu dağılımı yapılır, sınav öncesi yerler alınır ve hoca sınıfa girer. Fakat ilgili hocamız tarafından çoktan mimlenmişsinizdir. Grup cebren ve hile ile dağıtılır. Kızlarımız zengin eş bulma planlarına girişmiş ve günümüz erkekleri de bu kategoriye dahil olmuştur.
Aniden kaçırılan göz, kağıda kapanma, bir elle kalem sallama ve boşta kalan elle saçlarla oynama vb. bu durumun bariz belirtilerindendir. “Ben kopya çekiyorum!” diye bağırmanın hiçbirimize yararı yok arkadaşlar. Kopya çekmenin de bir adabı var sonuçta.
Sınav esnasında hocanın arkasını dönme ihtimali bile heyecanlandırır öğrenci milletini. Tıpkı “sınav öncesi çalışma rutinimizde” gösterdiğimiz yüksek performans(!) gibi kopya konusunda da aynı başarıyı gösteririz. Biliriz ki hocamız hiç öğrenci de olmamış -çakmaz yani durumu- ee fırsatı değerlendirmek lazım tabi. Başlasın hunharca kopya çekme faslı! “Kanka! 5 ne kanka?”, “8 a mı olum söylesene!”, “3. soruyu yaptın mı hacı?” Hocanın arkasını döndüğü saniyeler içinde çalmadığımız kapı kalmaz da o sorunun cevabı bir insan evladından çıkmaz ya işte o zaman görün bakalım asıl aksiyonu.